Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie napisana książka o tym, jak odkrywano czynnik zakaźny, który przechodził przez wszystkie filtry, które zatrzymywały bakterie. Czyli o wirusach i narodzinach wirusologii. Czyta się jak kryminał. Jest przestępca, nic o nim nie wiadomo (no, czytelnik jednak coś powinien wiedzieć o „sprawcach”, bo minimalna wiedza medyczna czy biologiczna by się przydała) i są detektywi. Detektywami są naukowcy, który wiedzą, że dzieje się coś i to zazwyczaj złego i chcą sprawcę złapać za przysłowiową rękę. Ale jak złapać coś, czego nie widać nawet w najlepszych mikroskopach optycznych? Poznajemy więc historie Jennera i Pasteura, ale bez nadmiaru szczególików naukowych, bez zanudzania czytelnika sprawami medycznymi. Po drodze śledzimy odkrycie wirusów i badaczy rozszyfrowujących ich strukturę i mechanizm działania. I w ten sposób na końcu dochodzimy do czasów najnowszych, do genetyki, biologii molekularnej i manipulacji genami. Końcowe rozdziały wymagają nieco większego przygotowania, ale nie wyobrażam sobie, żeby za tę lekturę brał się ktokolwiek, kto nie ma jako takiego pojęcia o budowie DNA. Tak więc książka jest tak samo dla laika, jak i kogoś, dla którego mikrobiologia czy wirusologia są chlebem powszednim. W podręcznikach akademickich historii rozwoju mikrobiologii nie poświęca się w ogóle miejsca, albo raptem kilka stron. Nie zanudzi się więc przy lekturze również lekarz czy biolog. Tekst napisany żywym i klarownym językiem. Książkę wydano 20 lat temu, ale nie zdezaktualizowała się praktycznie wcale, w przeciwieństwie do wielu podręczników akademickich ;-) . Zapewne rozdział o AIDS autor by teraz napisał trochę inaczej, dodał szerszy aneks, ale względna leciwość tego kawałka tekstu w niczym nie umniejsza wartości całej książki. Zdecydowanie polecam!