Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tom wspomnieniowych opowiadań bądź rozdziałów nostalgicznej powieści o dorastaniu na wsi,  gdzieś w okolicach Lublińca i Myszkowa w latach osiemdziesiątych minionego stulecia. Autorka w sposób wybiórczy, sensualno-reporterski, wspomina niektóre wydarzenia z życia jej oraz jej bliskich. Bardziej i mniej ciekawe, niektóre bulwersujące, inne smutne albo wręcz przygnębiające. Dla osób nie pamiętających tego okresu to egzotyka, jak zbieranie etykiet z pudełek po zapałkach. Na pewno atutem książki jest jej szczerość i autentyczność. Widać, że autorka doświadczyła tego, o czym pisze lub przynajmniej to widziała. Znakomicie opisuje realia czasu i miejsca oraz opisywanego środowiska, łącznie z gwarą, zwyczajami i wyznawanymi wartościami. Stworzyła takie migawki z życia wsi. Ale wadą utworu jest brak czytelniej konstrukcji, idei, myśli przewodniej, tak jakby Wioletta Grzegorzewska chciała powiedzieć "pokażę Wam kilkanaście wspomnień uszeregowanych chronologicznie". Tyle, że nic więcej z tego nie wynika. Gwiazdka więcej z powodu nostalgii za dzieciństwem, tak w ramach solidarności generacyjnej ;-). Przeczytane w ramach wrześniowego wyzwania - książka o tematyce związanej ze wsią.