Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa powieść, kolejna która powstała na fali mody na dysutopie, którą wywołały Igrzyska Śmierci. Historia zaczyna się naprawdę dobrze, przedstawiony świat jest brutalny, a główna bohaterka jest zindoktrynowaną jednostką, która wierzy w porządek świata proponowany przez system. Moja ocena nie jest wyższa z uwagi na to, że jest to bardzo powszechny motyw w powieściach dla młodych dorosłych. Jak łatwo można się domyślić, pojawia się mężczyzna, który zmienia sposób myślenia głównej bohaterki.Jest to sztandarowe dla tego typu powieści i nudne do bólu. Życie nadmiarów w ośrodku zostało opisane naprawdę dobrze. Natomiast uważam, że zakończenie wypada bardzo słabo. [SPOJLER]Główna bohaterka odnajduje wreszcie rodziców, wydaje się to ważnym momentem, tymczasem zostają oni przez pisarkę potraktowani powierzchownie - oczywiście skupiono się na relacji romantycznej. To ogromnie psuje tego typu książki. Kolejna sprawa to poświęcenie rodziców Anny, które ma być dla czytelnika szokiem, nie było dobrym zagraniem. Bohaterowie żyją w świecie o jasnych zasadach, a czytelnik dowiaduje się na końcu w absurdalnej sytuacji samobójstwa, że można poświęcić życie za życie, ba że można też kogoś zabić, żeby ktoś inny przestał być nadmiarem i stał się legalny. Jest to absurdalne i wprowadziło by w takim świecie niesamowity chaos i walkę o przetrwanie. Zasada totalnie nie przemyślana i wprowadzona chyba tylko dlatego, że autorka nie miała pomysłu jak uwolnić bohaterów. Podsumowując: powieść zaczyna się ciekawie, a później na wierzch wychodzą niespójności wykreowanego świata. Na szczęście mimo to, można miło spędzić czas przy lekturze.