Bożena Maria Krzywobłocka-Kosiacka polska historyk, nauczyciel akademicki, pisarka, polityk, dziennikarka. Od 1944 do 1945 była więźniem obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Ukończyła studia historyczne. W 1962 uzyskała w Instytucie Historii PAN stopień doktora nauk humanistycznych. Wykładała m.in. na Uniwersytecie Warszawskim i w Akademii Nauk Społecznych. Była współzałożycielką, a od 1976 do 1977 redaktorem naczelnym pisma „Mówią Wieki”. Publikowała m.in. w tygodniku „Rzeczywistość”. Kierowała Międzyuczelnianym Studium Nauk Społeczno-Politycznych w Warszawie. Działała w Międzynarodowym Komitecie Oświęcimskim.
Do rozwiązania należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Związana była ze środowiskiem narodowo-komunistycznym, w tym ze Zjednoczeniem Patriotycznym „Grunwald”. Współpracowała m.in. z Bohdanem Porębą, Ryszardem Gontarzem i Ryszardem Filipskim. Na początku lat 90. była związana z partią Przymierze Samoobrona. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy utworzonego przez to ugrupowanie komitetu Samoobrona - Leppera w województwie piotrkowskim (otrzymała 564 głosy).
W maju 1999 weszła w skład Rady Naukowej Instytutu Naukowego Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego im. generała Edwina Rozłubirskiego.
Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
"Kamienie Zodiakalne" to jedna z ciekawszych pozycji, po które ostatnio sięgnęłam. Jest to książka dobra zarówno dla laików jak i osób nieco obeznanych z tematem. Autorki dokładnie opisują pochodzenie kamieni, ich skład, właściwości oraz to czym można, lub raczej nie można ich zastąpić. Całość dopełniają ilustracje :)
Jedynym minusem książki były, hm.... zdarzające się zapętlenia? W jednej chwili do znaku zodiaku przypisywane są określone cechy, a w następnej inne, całkowicie przeczące poprzednio opisywanym. Np. Wojowniczy skorpion indywidualista jest bardzo ugodowy pracując w grupie (do czego oczywiście świetnie się nadaje). Mimo to z książką warto się zapoznać.
Ciekawy zbiór obyczajów codziennych związanych z elementarnymi sferami życia człowieka, czyli narodzinami, dorastaniem, śmiercią a także obchodzeniem różnych świąt.
Myślałem jednak że więcej autorka opisywać będzie obyczaje współczesne (końca XX w.) i ich zastosowanie natomiast bardziej obszernie przedstawiane są względy historyczne danych zachowań sięgające nawet czasów antycznych. Ale to w sumie też jest bardzo ciekawe i pozwala na poznanie znaczeń życiowych od samego początku, od podstaw ich powstania.
Książka ta właściwie już uchodzi za historyczną, ale wiele z opisywanych obyczajów ludzkich jest kontynuowana również dziś, może w trochę zmienionej formie.