Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Janusz Nasfeter
4
6,8/10
Urodzony: 15.08.1920Zmarły: 01.04.1998
Janusz Lucjan Nasfeter - polski reżyser i scenarzysta filmowy, często poruszający tematykę nieszczęśliwego dzieciństwa i trudnego dorastania.
Napisał też książkę "Najpiękniejszy dzień" (Nasza Księgarnia" 1962, 1989),zawierającą 3 opowiadania na podstawie swoich filmów "Małe dramaty" i "Mój stary". Absolwent PWSF w Łodzi (reżyseria). Żona Teresa.
Napisał też książkę "Najpiękniejszy dzień" (Nasza Księgarnia" 1962, 1989),zawierającą 3 opowiadania na podstawie swoich filmów "Małe dramaty" i "Mój stary". Absolwent PWSF w Łodzi (reżyseria). Żona Teresa.
6,8/10średnia ocena książek autora
160 przeczytało książki autora
99 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Życzę ci dobrej drogi Edmund Niziurski
6,3
Bardzo niedzisiejsza książka. Dziś już nie istnieje moralność do której odnoszą się autorzy. Opowiadania o harcerzach są dość nierówne, lepsze i gorsze. Ale moje i starsze pokolenia zapewne chętnie przeniosą się w przeszłość z tą lekturą. Do świata, gdzie wyznawało się zapomniane już wartości. W końcu bycie harcerzem zobowiązywało...
Życzę ci dobrej drogi Edmund Niziurski
6,3
Zbiór jedenastu opowiadań o młodzieży w najgłupszym wieku: kiedy już nie jest się dzieckiem, ale jeszcze nie jest się dorosłym; kiedy wciąż popełnia się durne błędy, ale już umie się wyciągać z nich wnioski i naukę na przyszłość. O takich właśnie zmaganiach z życiem, wchodzeniu w dorosłość, dojrzewaniu, przekraczaniu własnych granic i łapczywym chwytaniu pierwszych oddechów dorosłości są te opowiadania. Bohaterami są głównie harcerze, choć nie tylko. Świat przedstawiony nie jest czarno-biały, nic nie jest tu tendencyjne i przewidywalne. A przede wszystkim każde z opowiadań jest mądre i daje czytelnikowi dobry przykład.