Najnowsze artykuły
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant10
- ArtykułyWielkanocny Kiermasz Książkowy Ebookpoint – moc świątecznych promocji i zajączkowy konkursLubimyCzytać8
- ArtykułyKwiecień 2024: zapowiedzi książkowe. Wiosna literackich premier – część 2LubimyCzytać9
- Artykuły„A gdyby napisać historię dokładnie taką, jaką chciałabym przeczytać?”: rozmowa z Claudią MooneverSonia Miniewicz3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anna M. Rędzio
3
5,8/10
Pisze książki: literatura piękna, poradniki
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
5,8/10średnia ocena książek autora
214 przeczytało książki autora
91 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zazdrość niewierność zaborczość
Anna M. Rędzio, Katarzyna Habowska
5,5 z 2 ocen
17 czytelników 0 opinii
2002
Najnowsze opinie o książkach autora
Muszkieterki Anna M. Rędzio
5,6
Zabierając się za tę książkę spodziewałam się typowego babskiego romansidła: ot trzy przyjaciółki zamieszkujące razem i poszukujące mężczyzny swojego życia lub przynajmniej mężczyzny aktualnego etapu życia. Zazwyczaj w tego typu książkach chodzi o utożsamienie się, przynajmniej w pewnej części, z którymś z głównych bohaterów. Ja się nie utożsamiłam - nie dało rady:)
Mimo to, książkę czyta się szybko, napisana jest dynamicznie i znudzić się przy niej nie można. Jeśli się komuś nie spodoba to raczej z innych względów... Resztę pominę milczeniem.
Romansidła mają to do siebie, że bohaterami są singielki, które nie lubią być singielkami. To jest chyba pierwsza książka o singielkach, które właściwie uwielbiają być wolne z różnych powodów. Więcej nie napiszę, bo nie chcę stworzyć spoilera.
Ogólnie oceniam książkę jako całkiem niezłą, optymistyczną, choć nie do końca w moim typie.
W pułapce Anna M. Rędzio
6,2
Niby karykaturalny opis kilku lokatorów, dobrowolnie odgradzających się kratą od pozostałej części blokowiska - ale karykatury tam zbyt dużo nie ma, jest to raczej w miarę wierny obraz małego światka, taka Polska w miniaturze.
Czytając opisy ich codzienności, relację o ich myślach i motywacjach ma się ochotę powiedzieć - ja jestem lepsza (lepszy): nie żyję serialami, nie marzę o karierze celebryty, nie mam w pogardzie innych o odmiennych poglądach lub stylu życia, itp.
Ale tak naprawdę chyba jednak w każdym z nas siedzi odrobina takiego zwykłego człowieczka, a dzięki tej książce można sobie to uzmysłowić.