Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę tę przeczytałem dość dawno, ale wciąż pamiętam, że czytało się ją jednym tchem. Jerzy Damsz był nie tylko wybitnym pilotem, ale także sprawnym językowo autorem. Dzięki temu "Lwowskie Puchacze" to pozycja, po którą naprawdę warto sięgnąć. Okres szkolenia i latania na niejednokrotnie zużytych i niebezpiecznych samolotach (np. Hanriot H-28)został opisany z dużą dawką humoru, mimo grozy niektórych zdarzeń. Okres gdy autor latał w 307. Dywizjonie Myśliwskim "Lwowskich Puchaczy" i był jego dowódcą to główna część książki. Jerzy Damsz świetnie oddał specyfikę nocnych zadań myśliwskich i zaprezentował trudy i niebezpieczeństwa związane z tego typu służbą. Są to zgoła inne doświadczenia niż w przypadku książek napisanych przez "dziennych myśliwców", do jakich jesteśmy przyzwyczajeni. Damsz zawarł w książce specyficzny dla pilotów styl bycia – zawadiacki, krnąbrny, czasami szalony i nieodpowiedzialny, ale także sumienny, bojowy, zawzięty i przede wszystkim oddany sprawie, jaką w tym przypadku była walka o wolność Polski – zawsze, wszędzie i z największym poświęceniem. Dla pasjonatów lotnictwa nie lada gratką będą także opisy samej służby na poszczególnych maszynach: Boulton Paul Defiant, Bristol Beaufighter (z silnikami rzędowymi i gwiazdowymi) i de Havilland Mosquito ("drewniany cud"). Książkę polecam jednak nie tylko "samolociarzom". Warto.