Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024
319
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry Kern1
Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden Polak
1
ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”
2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCDzieje Bizancjum Georgij Ostrogorski
Różne rozdziały z tego podręcznika miałem już okazję przeczytać, ale z całością dzieła zapoznałem się dopiero ostatnio. Z całą pewnością jest to dzieło wybitne. Autor podjął ogromny trud podsumowania całej właściwie historiografii bizantynistycznej powstałej do lat 60. XX wieku. Dzieje Bizancjum od 324 do 1453 roku zostały podzielone na kilka części według porządku chronologicznego, przy czym każdą z nich poprzedza krótki rozdział poświęcony źródłom. W odpowiednim zakresie Autor wybiega także poza zagadnienia stricte bizantyńskie przedstawiając wydarzenia w świecie arabskim oraz w Europie Zachodniej. Narracja została opracowana na bazie pełnego materiału źródłowego oraz ogromnej liczby opracowań. Rozbudowane przypisy pozwalają śledzenie dyskusji naukowej. Właściwie jedyną wadą tej monumentalnej i klasycznej pracy jest fakt, że powstała kilkadziesiąt lat temu i nie w 100% jest już aktualna. Myślę, że dowodem na ogrom pracy włożonej w to dzieło oraz wielką erudycję Autora jest fakt, iż od powstania dzieła Ostrogorskiego żaden inny bizantynista nie podjął się próby napisania w pojedynkę tak obszernego i rozbudowanego podręcznika. Tomasz BabnisDzieje Bizancjum Georgij OstrogorskiWyczerpujące zarówno pod względem treści, jak i wykazu użytej bibliografii opracowanie dziejów Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Termin Bizancjum wydaje się dość niefortunny, bo tym mianem określano obszar ograniczający się do stolicy, a sami ,,Bizantyjczycy" uważali się za ,,Romejów". Ukazano drogę od bastionu cywilizacji rzymskiej do promieniującego ośrodka kultury greckiej, od największego sojusznika papieża do ostoi prawosławia i jego krzewiciela wśród Słowian, wreszcie od co najmniej równorzędnego rywala Sasanidów do osmańskiego wasala. Przyczyn upadku państwa autor upatruje nie w działaniach jakiejś jednej konkretnej postaci, ale w pogłębiającej się od końca XII wieku izolacji, zaniku centralizacji administracji na rzecz wzrostu siły feudałów oraz gospodarczej impotencji, jaka towarzyszyła państwu niemal bez przerwy od czasu IV krucjaty. Książka jest napisana ciekawie i nie ogranicza się wyłącznie do przedstawienia ,,suchych faktów".Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
