Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać328
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Piers Bizony
2
8,3/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, astronomia, astrofizyka
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,3/10średnia ocena książek autora
37 przeczytało książki autora
70 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie
Piers Bizony, Jamie Doran
7,7 z 23 ocen
101 czytelników 7 opinii
2006
Najnowsze opinie o książkach autora
Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie Piers Bizony
7,7
Bardzo dobrze napisana biografia pierwszego kosmonauty, Jurija Gagarina, który zginął przedwcześnie w wieku 34 lat. Można go śmiało zaliczyć do nielicznego grona tych nieustraszonych odkrywców, którzy na zawsze zapisali się w historii ludzkości: Kolumba, Magellana, Amundsena i innych.
Gagarin to modelowy przykład człowieka radzieckiego (zresztą dlatego został wybrany do pierwszego lotu w kosmos),pochodził z biednej wiejskiej rodziny, dzięki zdolnościom i uporowi stał się pilotem wojskowym, a potem przeszedł arcytrudną selekcję aby stać się jednym z 20 kandydatów do lotów kosmicznych.
Książka w sposób b.ciekawy przedstawia przygotowania do pierwszego lotu kosmicznego, sam lot, i życie Gagarina po tym wydarzeniu. Niewątpliwie był to olbrzymi sukces ZSRR, naukowy i propagandowy, autorzy piszą o kulisach tego sukcesu, pokazując nieliczenie się z życiem ludzkim, i paranoiczną wręcz sowiecką obsesję tajności.
Po swoim locie kosmicznym z kwietnia 1961 Gagarin stał się z dnia na dzień globalnym celebrytą, i pupilkiem ówczesnego władcy Kremla, Chruszczowa. Znosił swoje celebryctwo zaskakująco dobrze, tylko za dużo pił, i miał parę skoków w bok, ale trzeba powiedzieć, że to były inne czasy, nie goniły za nim dniem i nocą tabuny paparazzich. Jego gwiazda zaczęła gasnąć w 1964 gdy obalono Chruszczowa, a nowy władca Kremla, Breżniew zaczął go ignorować.
Książka przynosi też wiadomości o katastrofach które towarzyszyły sowieckiemu programowi kosmicznemu, i czasami wiązały się z dużymi ofiarami w ludziach. Wynikały one głownie z nacisków polityków na jak najszybsze efektowne wyniki, i z niekompetencji wojskowych. Może najbardziej spektakularna była katastrofa statku 'Sojuz' w kwietniu 1967 w której zginął kosmonauta Komarow. Wiadomo było wszystkim zainteresowanym, że statek kosmiczny ma setki usterek których nie da się usunąć na czas, ale władze naciskały aby lot odbył się przed 1 maja. Zdecydować o odłożeniu lotu mógł tylko Breżniew, ale każdy się bał iść do niego, bo nikt nie lubi posłańców przynoszących złe wiadomości, w efekcie prośba nigdy do niego nie dotarła, zaś ci co próbowali ją przekazać, zapłacili załamaniem kariery. No i statek pełen usterek poleciał w kosmos, Komarow zginął, a Gagarin bardzo to przeżył, bo był dublerem Komarowa.
Autorzy rozwiewają też mit że przedwczesna śmierć Gagarina w 1968r. w katastrofie samolotowej w czasie lotu treningowego wynikła z jego pijaństwa (miał jakoby siąść za stery w stanie wskazującym). Nic z tego, samolot się rozbił, ale Gagarin był trzeźwy i w dobrej dyspozycji, prawdopodobną przyczyną katastrofy, bo śledztwo było utajnione, były złe warunki pogodowe i kolizja z ponaddźwiękowym myśliwcem, ale ten wypadek do dziś owiany jest tajemnicą. Znów się kłania sowiecka i postsowiecka paranoja tajności.
Książka nie jest dziełem historycznym, raczej biografią dziennikarską, ale napisana jest bardzo dobrze, i mimo paru błędów faktograficznych, czyta się ją bardzo lekko.
Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie Piers Bizony
7,7
Gagarin – ten pierwszy który sięgnął gwiazd – i już zawsze będzie pamiętany obok Armstronga.
Biografia jest raczej dziennikarskim zapisem kilku najważniejszych wydarzeń z życia pierwszego człowieka w kosmosie, daleko nie wyczerpującym. Niemniej napisanym dobrym językiem, z odpowiednią koncentracją na najważniejszych wydarzeniach z życia kosmonauty, a także rzuceniem odrobiny światła na program kosmiczny ZSRR. Książka rozwiewa kilka mitów i jest w sam raz dla osoby która chce uzyskać kilka podstawowych informacji o Gagarinie. Nie odstręcza też hermetycznym językiem.
Dla mnie ta publikacja niestety jest nie wystarczająca i chyba zbyt pobieżna. Wolałbym nieco pogłębienia tej jakże ciekawej historii. Autor nie ustrzega się tutaj raczej propagandowych wtrętów rodem z oficjalnej historii ZSRR – o młodym Gagarinie który tylko czekał by sypać piasek do akumulatorów faszystowskich czołgów. Nie twierdzę że tak nie było, ale język jakim było to podane nie niuansuje tu złożonych postaw jakie obierają ludzie w czasie wojny. Do tego jeden istotny błąd merytoryczny (choć bez wpływu na treść książka) – o tymże oficerowie SS byli dowódcami czołgów – owszem, w dywizjach SS całe załogi były z Waffen-SS, ale w zwykłych DPanc. Żołnierze byli z Wehrmachtu – choć ze względu na czarne mundury – często myleni właśnie z Waffen SS. To tylko taki formalny wtręt.
Książkę mimo że oczekiwałem więcej - polecam, jak znalazł na dwa popołudnia.