Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marek Marciniak
1
6,6/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
339 przeczytało książki autora
361 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Mitologia starożytnego Egiptu
Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak
6,6 z 228 ocen
682 czytelników 19 opinii
1980
Najnowsze opinie o książkach autora
Mitologia starożytnego Egiptu Jadwiga Lipińska
6,6
Ciekawe i cenne opracowanie mitów starożytnego Egiptu. Czytałem je już dość dawno i z lektury niewiele pamiętam. Zostało mi jednak trochę notatek, które zapisywałem na gorąco, w trakcie czytania (z tego powodu są trochę skrótowe i nieco chaotyczne). Poniżej zamieszczam ich treść:
1) 4 tys. przed Chr. powstają dwa królestwa: Górny Egipt i Dolny Egipt, ok. 3600 przed Chr. łączą się.
2) Mity egipskie służą propagandzie rządzących, budowane często na kanwie legend. Mało zrozumiałe i odpychające już dla Greków. Okrutne, krwiożercze, np. bogowie gwałcą swoje matki, te się mszczą. Grecy nie akceptują również zwierzęcych wizerunków bóstw oraz ich natury. Bogowie egipscy, w przeciwieństwie do greckich, nie mają specjalizacji.
3) Najstarsze podania (jeszcze ludowe, nie kapłańskie) sięgają czasów tuż przed zjednoczeniem Egiptu. Nie ma jeszcze idei kosmicznego stwórcy. Jak wyjaśniano stworzenie? Geb (Ziemia) i Nut (Niebo) tworzą Słońce (Re). Nut co dzień wydaje je na świat i potem chroni w sobie przed nocą. Ludowość przed teologią.
4) Źródłem mitów dla nas teksty piramid odkryte w XIX i XX w., a także teksty zapisane na sarkofagach (wnętrza trumien). Ponadto inskrypcje w świątyniach, na murach za czasów Ptolemeuszy. Również słynny papirus Brennerin. Także „Księga umarłych”.
5) Ka to dusza, niematerialny sobowtór.
6) Heliopolis – miasto Boga Słońce. Wielka dziewiątka bogów z Heliopolis spłodzona przez Atum.
7) Memphis. Ptah, twórca wszechrzeczy, stwarza świat myślą i słowem. Koncepcja zintelektualizowana, teologiczna. Atum, Sahmed i inne bóstwa Memphis.
8) Hermopolis, miasto ośmiu bóstw, siedziba boga Thota, ibisa. Grecy utożsamiali go z Hermesem, ale dużo różnic.
9) Amon hermopolitański, a potem tebański. Bóg płodności. Amon znaczy ukryty. Rola Amona rosła w Tebach.
10) Misterium Ozyrysa. Ozyrys i Set. Bracia antagoniści. Dobry Ozyrys zabity przez Seta, a potem pomszczony przez swego syna Horusa. Nieszczęśliwa Izyda, żona Ozyrysa. Grecy próbowali utożsamiać Ozyrysa z Dionizosem. Potem Horus vs Set. Wieczna walka.
11) Mit o Ozyrysie znajduje swój szczególny wyraz w przekazie Plutarcha.
12) Horus vs Set. Geb ich godzi, rozdzielając między nich panowanie nad częściami Egiptu. Set dostaje Górny Egipt.
13) Oko Horusa. Gąszcz przeciwstawnych koncepcji.
14) Znajomość imienia dawała władzę nad osobowością bóstwa. Izyda była patronką magii, bo poznała imię Re.
Mitologia starożytnego Egiptu Jadwiga Lipińska
6,6
„Mitologia starożytnego Egiptu”, książka napisana przez profesjonalny duet egiptologiczny, ukazała się w słynnej i pionierskiej serii Czarnych Mitologii Wydawnictwa Artystycznego i Filmowego. Można by oczekiwać, że, zważywszy na niewielką objętość, będzie to opracowanie wprowadzające czytelnika do tematu mitologii starożytnego Egiptu. Niestety nie spełnia takiej roli.
Przy skromnej liczbie stron mogłoby się wydawać, że osoby autorskie chciałyby przekazać wszelkie niezbędne podstawy, bez zbędnego przedłużania, tak aby zaprezentować czytelnikowi ogólny obraz tej mitologii, jej esencję. Tymczasem w rzeczywistości książka omawia zaledwie trzy, choć co prawda obszerne i dość ważne, wątki: stworzenie świata, kult Ozyrysa i panowanie nad światem. Czwarty rozdział opowiada dodatkowo o zaklęciach i wróżbach.
Każdy z tych rozdziałów jest pewną wariacją na dany temat, przedstawieniem różnych opowieści mitologicznych krążących wokół tych zagadnień. Co chwila przytaczane są – przetłumaczone oczywiście na polski – teksty źródłowe, czyli mity, legendy i opowiastki napisane przez starożytnych Egipcjan. Jest ich na tyle dużo, że w zasadzie stanowią one większą część zawartości aniżeli sam komentarz od Lipińskiej i Marciniaka (co jest trochę nie na miejscu, ponieważ jako czytelnik oczekiwałem skondensowanego opracowania mitologii, a nie rozległego przytaczania jej).
Lipińska i Marciniak nie wyczerpują tematu, a jedynie zahaczają o trzy wybrane (co prawda niebagatelne) motywy z mitologii. Odczułem pewien niedosyt, może nie tyle z powodu samej objętości, co raczej nieumiejętnego jej wykorzystania, z powodu postawienia na średnio przystępną formę. Na dodatek narracja jest chaotyczna, z często występującym skakaniem z tematu na temat, z opowieści na opowieść, co nie ułatwia lektury. Plusem są z pewnością ilustracje, których jest naprawdę dużo i które stanowią dopełnienie tego, o czym mowa, a także słowniczek bóstw zamieszczony na końcu, będący formą poręcznej, klarownej pigułki. Nadal jednak jest to książka niedostatecznie zadowalająca, zwłaszcza dla osoby chcącej dowiedzieć się podstaw.