Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Śliczna okładka. Przynajmniej jak dla mnie. Delikatna i subtelna. I wcale nie będę oszukiwała, że oczekiwałam czegoś podobnego od zawartości. Blurb jest bardzo przyjemny, i to na zachętę powinno wystarczyć. Ale od początku. Zaczynałam tę książkę kilka razy. Niby za każdym razem dochodziłam kawałek dalej, ale z ręką na sercu, nic mnie do niej specjalnie nie ciągnęło. A w sumie przecież powinno, bo i romans historyczny i młoda kobieta w potrzebie, i przystojny wojak obok. Większość kryteriów decydujących o atrakcyjności książki w została spełniona, więc powinno być dobrze. Niestety, nie było. Przygniotła mnie ta historia, sposób jej opowiedzenia, zastosowana narracja. W sumie nie jestem osobą odrzucającą opisy, ale tutaj miałam ich najnormalniej dosyć. Scena ucieczki z rąk przestępców, która zwykle charakteryzuje się pewnym dynamizmem, tutaj trwała i trwała i trwała, jakby najważniejszym elementem ucieczki były opisy otoczenia. Z ręką na sercu, czułam się tym zmęczona, żeby nie powiedzieć, że w pewnych momentach wręcz przytłoczona. Muszę też przyznać, że bohaterka nie przypadła mi do gustu. I też można stwierdzić, że to dziwne, bo wszak ja lubię kobietki, które próbują wziąć życie w swoje ręce, inteligentne i co równie ważne wiedzące kiedy mężczyzna powinien wkroczyć do działania. I znów powinno mi się podobać, a chyba nie do końca to wyszło. Z jednej strony inteligentna, z drugiej mocno naiwna. Mix który czasami potrafi być uroczy, tutaj moim zdaniem nie zadziałał. W sumie jedynie bohater zyskał moją sympatię. Wcale nie neguję samego pomysłu tej książki, tylko nie do końca rozumiem z jakiego powodu została rozpisana na tak dużą ilość stron. Dobre nożyczki i odwaga powycinania nudnych fragmentów, ba nawet niekiedy całych stron, mogłaby dobrze zrobić tej książce. Historia choć może i niezbyt odkrywcza jest całkiem do przyjęcia. Plus za wykorzystanie szyfru. W sumie to chyba jednak nie moja melodia.