Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo tak długiej przerwy, najbardziej charakterystyczne cechy warsztatu Hitohaipozostały bez zmian: niesamowite naładowanie abstrakcji, szalony humor, całkiem poważne problemy postaci, nawiązania do wszystkiego, od Biblii po Niemena, z nagrywaniem fanowskiej dramy do yaoica w środku, fanatastyka całkiem oryginalna i stare, dobre anioły, zaskakująco dobrze wpleciona do wszystkiego sodomia, a do tego nieprzyzwoicie bezczelne wtrącanie tekstów angielskich, niemieckich czy japońskich (co mnie, jako osobę znającą w różnych stopniu trochę za dużo języków i chętnie je mieszającą, szczególnie raduje). Możecie powiedzieć, że to nie ma sensu, że kreska brzydka (brzydka, jak brzydka, ale ta zabawa kadrowaniem!),głowa was boli... I możecie mieć rację. Jeśli jednak o mnie chodzi, Hitohai nie ma się czym martwić - od razu śmignę do sklepu po każde jej kolejne dzieło :)