Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Vilcabamba- wioska, którą postanowił odwiedzić Arkady Radosław Fiedler, by przyjrzeć się z bliska fenomenowi długowieczności jej mieszkańców i temu wąskiemu tematowi poświęcić całą książkę. I rzeczywiście temat chwytliwy, zaciekawiający, a opisywani bohaterowie (a jest ich trochę) mimo "setki" skończonej nawet dwie dekady temu na zdjęciach prezentują się świetnie i w usposobieniu są rzeczywiście tytułowymi "młodzieńcami". Proste życie w miejscu, które można nazwać rajem na ziemi zestawione z piekłem miejscowego zbrodniarza, któremu autor wielokrotnie oddaje głos, cytując jego pamiętnik. Co gorsza, były to najciekawsze fragmenty tej książki zarówno ze strony fabularnej, jak i psychologicznej. Bo, paradoksalnie, przez mit (czy fakt?) długowieczności wielu przybyszów trafia do Vilcabamby szukając sensacji, chcąc opisać ten fenomen, badając temat, zawracając głowę tym prostym ludziom i uprzykrzając im życie, niektórym z nich przemieniając ten kawałek raju na ziemi w "piekło"... Tak, cytowanie pamiętnika mordercy gdzieś w odległej od Ekwadoru Polsce interpretuję jako swego rodzaju zwycięstwo tego człowieka i jego (co tu dużo mówić) chorych, choć nie bezpodstawnych, myśli i czynów. Chyba po to właśnie zbrodniarze piszą pamiętniki, by ktoś je kiedyś opublikował i przyczynił się do pożądanej (nie)sławy autorów i ich ideologii. Ciekawy wątek uzębienia mieszkańców Vilcabamby. Dobrze opisane niektóre zwyczaje miejscowej ludności ich tradycje, wierzenia, relacje. Bogaty, poetycki język, choć nieco "przedobrzony", m.in. przez wielokrotne zbędne erotyzowanie treści, np. "Dla obcych góra jest niczym ponętna branka: zdobyć ją w kuriozalnym akcie miłosnym! Przy czym nie zakochać się ani nie upodobać jej sobie- zdobyć! Za wszelką cenę zaspokoić specyficzną żądzę. Posiąść. Zaliczyć. (...)" Wątek miejscowego księdza (i w ogóle religijności) napisany z nieznośną pogardą. Że już o Kaczyńskim nie wspomnę... Niestety, autor nawet w tego typu książce nie podarował, ale czego można się spodziewać po podróżniku-polityku? Polska polityka nawet w książce o Ekwadorze, a jakże.