Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu „Demonów Leningradu”, które mi się spodobały, po krótkiej przerwie sięgnąłem po kontynuację i nie zawiodłem się. Jeszcze lepsza niż część pierwsza. Plusy: - ponowne spotkanie z Rozumowskim uważam za bardzo udane; - trochę kryminału, dawka romansu, aspekty wojenne, szczypta fantastyki; - próba wyjaśnienia kto napada i morduje mieszkańców okolic Moskwy; - kłopoty i problemy nawarstwiają się, a rozwiązania zagadki brakuje; - zdecydowanie więcej akcji, dynamicznych momentów; - spora dawka specyficznego czarnego humoru; - pokazanie wielu absurdów z życia rosyjskiego społeczeństwa; - czyta się lekko, miło i przyjemnie, relaks i odprężenie gwarantowane; - podobały mi się wątki ze spotkań z Berią, a szczególnie ze Stalinem; - jak wielka władzę nad społeczeństwem miał „dobry” wąsaty wujek; - czy faktycznie bohater ma nowy dar po spotkaniu z sektą Doskonałych; - intrygujące i zaskakujące zakończenie, tego się nie spodziewałem. Minusy: - myślę, że w tamtych czasach nie dało się robić zdjęć i zaraz je oglądać, wywołanie w ciemni zajmowało trochę czasu. Ogółem książka bardzo dobra.