Najnowsze artykuły
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Szczęście ma smak szarlotki“ Weroniki Psiuk
2
Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadania
7
ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!1
ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?
29
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2023
2020
2019
2019Przeszłość jako przedmiot wiary. Historia i filozofia w myśli średniowiecza62 czytelników 3 opinie2019
2019
2018
2015
2015
2014
2012
2011
2006
2004
20042000
2000
2000
1990
1973W kręgu Giedroycia Krzysztof Pomian
Jerzy Giedroyć - postać polskiej emigracji wyniesiona na ołtarz przez krajowe elity po '89 r. Hołubiony, jego działalność poprzez "Kulturę" i "Zeszyty Literackie" obecnie przyjmowana jest wręcz za główną busolę w tzw. polityce wschodniej (wobec Litwy, a zwłaszcza Białorusi i Ukrainy). W związku z Giedroyciem za dużo jest kadzenia, a za mało krytycznej analizy jego działalności ( w skrócie: polska polityka zagraniczna ma się opierać wobec tych 3 sąsiadów na "zobowiązaniach moralnych" {!!!};dużo jest też post-piłsudskiego "międzymorza"; post-prometeizmu). Sam siebie zresztą określał jako "przedsanacyjnego piłsudczyka" (!). Jego główne tezy były formułowane w drugiej połowie XX w., i już wtedy w wielu aspektach były anachronizmem. Jak dla mnie ten człowiek mentalnie tkwił jeszcze w pierwszej poł. XX. Hagiografia jaką się uprawia wobec tego pana jest dla mnie niezrozumiała. Giedroyć sformułował tezę, że polską polityką rządzą "dwie trumny: Piłsudskiegi i Dmowskiego. Złośliwie można dorzucić trzecią trumnę- w polityce wschodniej, właśnie Giedroycia. Osobiście uważam, że należy już ją złożyć do grobu, zwłaszcza jak się obserwuje giedroyciową politykę "polskich" elit wobec konfliktu na Ukrainie (kompletnie bezkrytyczne, bezwarunkowe poparcie i niezwykle arogancka polityka wobec Rosji, jakby na to nie patrzeć jednak mocarstwa atomowego).Przeszłość jako przedmiot wiary. Historia i filozofia w myśli średniowiecza Krzysztof Pomian
We wstępie do tej książki Autor zwraca uwagę na to, że jeśli nie rozumie się sposobu myślenia innych ludzi, to jeszcze nie znaczy, że są oni nieracjonalnymi i zacofanymi głupcami. Już za sformułowanie tej myśli należą się Pomianowi brawa, bo - mimo swojej takiej, a nie innej postawy życiowej - odnosi ją do epoki, z której umysłowością wyraźnie się nie zgadza. Taki grzech anachronizmu w postrzeganiu minionych wieków, zwłaszcza zaś średniowiecza, cechuje też niektórych uczonych, na szczęście jednak nie dotyczy Autora tej książki. W pierwszej części pracy tematem jest średniowieczna historiografia, drugiej zaś filozofia średniowiecza. Zdecydowanie bardziej interesowała mnie więc część pierwsza i byłem trochę zawiedziony, że Pomian całkowicie odszedł od problematyki historiograficznej na dalszych stronach tej monografii. Na pewno po lekturze tej książki lepiej rozumie się myśl średniowieczną, zwłaszcza jej stosunek do czasu. Szkoda, że nie miałem okazji zapoznać się z tą pracą, gdy zdawałem na studiach egzamin z historii historiografii.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
