Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać9
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tadeusz Łepkowski
26
6,7/10
Urodzony: 27.01.1927Zmarły: 16.12.1989
Student, a potem pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1969 r. był kierownikiem Zakładu Dziejów Ameryki, Azji i Afryki w Instytucie Historii PAN. W latach 1972–1974 redaktor naczelny „Acta Poloniae Historica”, a do 1985 r. „Estudios Latinoamericanos”. Autor ponad 320 publikacji z dziejów Polski i Ameryki Łacińskiej XVIII–XX w. oraz 16 książek o tej tematyce.
Wybrane publikacje: "Mały słownik historii Polski" (praca zbiorowa, Wydawnictwa Popularno-Encyklopedyczne, 1959),"Dzieje Ameryki Łacińskiej od schyłku epoki kolonialnej do czasów współczesnych, t. I: 1750 - 1870/1880" (Książka i Wiedza, 1977),"Simon Bolivar" (Wiedza Powszechna, 1983),"Polska. Losy państwa i narodu do 1939 roku" (praca zbiorowa, Iskry, 2003),"Mówią wieki antologia tekstów 1958-2007" (praca zbiorowa, Oficyna Wydawnicza, 2008).
Wybrane publikacje: "Mały słownik historii Polski" (praca zbiorowa, Wydawnictwa Popularno-Encyklopedyczne, 1959),"Dzieje Ameryki Łacińskiej od schyłku epoki kolonialnej do czasów współczesnych, t. I: 1750 - 1870/1880" (Książka i Wiedza, 1977),"Simon Bolivar" (Wiedza Powszechna, 1983),"Polska. Losy państwa i narodu do 1939 roku" (praca zbiorowa, Iskry, 2003),"Mówią wieki antologia tekstów 1958-2007" (praca zbiorowa, Oficyna Wydawnicza, 2008).
6,7/10średnia ocena książek autora
131 przeczytało książki autora
306 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Przemysł warszawski u progu epoki kapitalistycznej
Tadeusz Łepkowski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1960
Historia Polski, 1795-1864
Stefan Kieniewicz, Tadeusz Łepkowski
0,0 z ocen
8 czytelników 0 opinii
1955
Najnowsze opinie o książkach autora
Europa i świat w epoce restauracji, romantyzmu i rewolucji 1815-1849. Tom 2 Jerzy Skowronek
6,2
Drugim tom "Europy i świata w epoce restauracji, romantyzmu i rewolucji 1815-1849" jest w moim odczuciu słabszy od pierwszego. Sześć zawartych w nim artykułów dotyczy dziejów krajów bałkańskich, USA, Ameryki Łacińskiej, stosunku Polaków wobec traktatu wiedeńskiego, emigracji politycznych oraz rewolucji intelektualnej. Wszystko zawarte oczywiście w tytułowych ramach 1815-1849. Najciekawszy z tego grona wydał mi się tekst S. Kieniewicza o Polakach to zwalczających, to broniących litery traktatu z Wiednia. Pozostałe były trochę zbyt ogólne, jakby Autorzy próbowali objąć krótkim artykułem zbyt duży zakres spraw. Nadto wyjątkowo widoczny jest w tym tomie wpływ historiografii marksistowskiej z jej - by tak rzec - specyfiką. To obniża wartość pracy. Autorzy nie byli mnie w stanie przekonać o niewątpliwej postępowości poglądów Marksa i słusznych postulatach klasy robotniczej...
Tomasz Babnis
Powstanie Listopadowe 1830-1831. Dzieje wewnętrzne. Militaria. Europa wobec powstania. Marek Tarczyński
7,0
Bardzo dobre kompendium wiedzy o Powstaniu Listopadowym. Praca zbiorowa wielu naukowców i pasjonatów. Dzieli się na trzy zasadnicze części – Dzieje wewnętrzne, Militaria oraz Europa wobec Powstania.
Każda z nich z kolei dzieli się na od kilku do kilkunastu rozdziałów – artykułów, z których każdy jest poświęcony innemu problemowi – np. w części pierwszej – Noc Listopadowa, Administracja Lokalna w Królestwie Polskim wobec powstania, Warszawska rebelia sierpniowa 1831 r. etc. Ozdobą części militarnej są natomiast opisy bitew pod Grochowem i Ostrołęką. Ale to już nasza narodowa specjalność – nikt tak dobrze nie opowiadał o własnych klęskach jak my. Absolutnym odkryciem jest natomiast rozdział pt. Generalicja Powstania Listopadowego. Oprócz informacji biograficznych zawiera on ocenę poszczególnych dowódców, zarówno naszych wojsk ,jak i rosyjskich. Autor dążąc do obiektywizmu wypracował schemat punktowy, stosując takie kryteria jak doświadczenie w zakresie dowództwa poszczególnych formacji, udział w bitwach, ukończenie szkoły wojskowej, studia i prace teoretyczne czy dowodzenia formacjami składającymi się łącznie z piechoty, artylerii i kawalerii. I cóż się okazało? Zarówno rosyjscy (w większości narodowości niemieckiej) dowódcy liniowi, jak i sztabowi pobili naszych w tej klasyfikacji na głowę (jak i w powstaniu zresztą).
Oczywiście pozycji daleko do ideału. Brak analiz potencjału ekonomicznego Królestwa Polskiego, zasobów broni i możliwości jej produkcji oraz porównania w tym zakresie z Rosją, stopnia poparcia ludności w miastach i na wsi, a szczególnie na kresach, zwanych wówczas Ziemiami Zabranymi. Tym niemniej jak na czas publikacji jest to naprawdę bardzo dobra pozycja.