Amerykański psychoanalityk i psycholog rozwoju człowieka niemieckiego pochodzenia. Twórca teorii rozwoju psychospołecznego. Uczeń Anny Freud, córki Zygmunta Freuda, stworzył swoją teorię, którą zaliczono do podstaw psychoanalizy. Kładł w niej nacisk na rozwiązywanie kryzysów rozwojowych, pojawiających się w życiu każdego człowieka. Według Erika Eriksona człowiek przeżywa osiem kryzysów rozwojowych od wczesnego dzieciństwa do późnej starości. Ich rozwiązanie decyduje o konstrukcji osobowości człowieka.
Liczyłem na to, że Erikson padł daleko od jabłoni. Niestety, nie dość, że opisuje niezbyt odkrywcze obserwacje, jednocześnie wciskając je na siłę w ciasne tezy (nie przystające do rzeczywistości),to wszystko utrzymane jest we freudowskim bełkocie, o fazach analnych czy ogółem rzekomo "udowodnionej" seksualności dzieci od kołyski. Nie wiem jak było później, ale tutaj Erikson nie wychodzi poza freudowską szkołę, jak się czasem sugeruje, ale wiernie w niej pozostaje rozszerzając jej perspektywę, posługując się jednak tymi samymi narzędziami i metodami.
Twórca "dopełnionego cyklu życia" Erik Erikson to postać szeroko znana zwłaszcza w świecie psychoanalizy, a książka jego autorstwa jest wprowadzeniem do tematu rozwoju psychospołecznego ludzi.
Wprowadzenie to jest dość ciekawe, choć ogólnie rzecz biorąc nie porywa i momentami może wydawać się męczące. Najciekawszym fragmentem tej książki wydaje się, że jest omówienie faz rozwoju psychospołecznego, co jest uzupełnieniem teorii psychoseksualnej Freuda. Erikson w reszcie książki skupia się na cyklach życiowych, lecz w pewnym momentach podchodzi do tego zbyt historycznie co na swój sposób może męczyć czytelnika.
Reasumując, jeśli ktoś jest ciekawy faz rozwoju psychospołecznego, a także poniekąd spuścizny Freuda i psychoanalizy powinien sięgnąć po tą pozycję - jeśli nie, nic nie straci mijając się z tą książką, dla mnie osobiście na plus.