Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Schapelle Corby wielokrotnie powtarza, ze tu chodzi o jej zycie. Czytajac te ksiazke latwo o tym zapomniec, poniewaz na pierwszy plan wychodza niespojnosci oraz absurdy, do ktorych przyczynila sie sama oskarzona. Wspolpraca z prawnikami, wywiady jakich udzielala, pisma jakie tworzyla na ich uzytek tworza obraz kobiety naiwnej i malo inteligentnej. Powielenie stereotypu glupiej amerykanki, pomimo ze Corby jest Austrlijka. Rowniez hotel Kerbokan, ktory uchodzi za najgorsze wiezienie swiata, w jej opisie nie budzi grozy tylko obrzydzenie. Lubowanie sie w opisie fekaliow i wydzielin ma sie nijak do swiadomosci, ze wiezniowie jednak przebywaja niemal caly czas na swiezym powietrzu, moga sie kontaktowac ze soba nawzajem, rodzina i za pieniadze sa w stanie sobie zorganizowac niemal wszystko. Tylko, ze w tym calym balaganie chodzi rzeczywiscie o zycie kobiety. Namacalnego ksztaltu nabiera ta historia dopiero wowczas kiedy odtworzy sie archiwalne nagrania na youtube, zdjecia Schapelle z jej chlopakiem, ktorego poznala w wiezieniu, a zwlaszcza wywiad ktorego udzielia w listopadzie 2019 roku, gdzie wyraznie widac, jak dlugoletni pobyt w wiezieniu na Bali zmienil ja fizycznie i psychicznie.