- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz4
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Józef Czapski
Współzałożyciel i współredaktor paryskiej Kultury. Sowiecką rzeczywistość opisał w wielokrotnie wznawianych i tłumaczonych na języki obce "Wspomnieniach starobielskich" (1944) i "Na nieludzkiej ziemi" (1949). Autor esejów na temat sztuki, religii, polityki i literatury ("Patrząc" 1983, "Czytając" 1990, "Swoboda tajemna" 1991) oraz artykułów krytycznych i programowych poświęconych koloryzmowi. W 1937 opublikował "O Cézannie i świadomości malarskiej", a w 1938 monografię J. Pankiewicza. W malarstwie nawiązywał do postimpresjonizmu. Używając nasyconych barw i kontrastowych zestawień kolorystycznych, uzyskiwał efekt silnej ekspresji i groteski. Malował portrety, pospolite wnętrza, martwe natury i pejzaże. Znane obrazy: "Tramwaj" (1934-1935),"Żółty szal" (1937),"Czerwona kawiarnia" (1956),"Pociąg podmiejski" (1967).http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_czapski_jozef
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Podróż to także próba ucieczki przed widmami, które nie używając nowoczesnej lokomocji jakoby zawsze spóźniają się, dając trochę wytchnienia...
Podróż to także próba ucieczki przed widmami, które nie używając nowoczesnej lokomocji jakoby zawsze spóźniają się, dając trochę wytchnienia w nowym miejscu.
Kiedy jechałem autem z Moskwy do linii frontu - opowiada dalej kolejarz, wciąż kręcąc samosiejkę w bardzo brązowych od tytoniu palcach z bru...
Kiedy jechałem autem z Moskwy do linii frontu - opowiada dalej kolejarz, wciąż kręcąc samosiejkę w bardzo brązowych od tytoniu palcach z brudnymi paznokciami - na terenach, które nasi odbili od Niemców, było jeszcze sporo trupów niemieckich na śniegu. Był wielki mróz i głęboki śnieg. Ot, nasze dzieci wiejskie to je oblewały wodą, te trupy, woda natychmiast zamarzała i wtedy dzieci używały ich zamiast sanek. Zjeżdżały na nich z pagórków.
1 osoba to lubiLudzkość przez duże L to przecie jest abstrakcja, a konkretny, ograniczony nieznośny kraj to jest ta nitka, która nas nie abstrakcyjnie, a k...
Ludzkość przez duże L to przecie jest abstrakcja, a konkretny, ograniczony nieznośny kraj to jest ta nitka, która nas nie abstrakcyjnie, a konkretnie łączy z życiem, sensem życia, całym światem i Bogiem.
1 osoba to lubi