Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgając po tą książkę nie miałam żadnych oczekiwań, wpadła mi do ręki przez przypadek, z chwilowego braku innej lektury. Widocznie to nie był ślepy traf, że sięgnęłam właśnie po nią. Ogólnie nie lubię literatury faktu wolę trochę pofantazjować i odetchnąć czytając, jednak ta fantastyczna książka wyprowadziła mnie z błędu. Sposób w jaki Anna główna bohaterka, a może jednak nie? Gdyż kluczową postacią jest Sebastian i cały spektakl, który się rozgrywa tworzy się wokół niego. Sposób pisania autorki, a zarazem osoby, która to wszystko przeżyła i postanowiła udokumentować jest obrazowy, przyjemni i przemawiający do serca czytelnika. Dla mnie jako matki,Polki, oddychającej osoby jest uwłaczające, że o podstawową pomoc, która się należy każdemu z Nas trzeba prosić, lub szukać na własną rękę. Nie wyobrażam co musieli czuć główni bohaterzy dowiadując się co chwila o to kolejnych błędach w sztuce lekarskiej, które doświadczył ich syn na własnej skórze. Nie wspominając o tym, że lekarze byli bezkarni, a nawet nie czuli się winni zaistniałej sytuacji. Zimna angielska służba zdrowia jest mi obca, ogólnie kultura tego kraju, jednak czytając książkę poczułam gdzieś w środku nienawiść, ale nie do tego narodu, tylko do ludzi, którzy podjęli się chronić i walczyć o ludzkie życie w przysiędze Hipokratesa, jak i wybierając ten zawód. Niepojęte jest dla mnie to, że rodzice muszą szukać po omacku ratunku dla własnego dziecka, a gdy znajdują w sobie wolę walki, ich starania są utrudniane przez służbę zdrowia. Anna - Polka. Louis - Anglik pobrali się i mieli przez wiele lat jedno dziecko Marcina, zdecydowali się już w dość późnym wieku na rodzeństwo dla syna. W czasie trwania ciąży okazało się, że Anna poroniła. Nie, jednak to nie poronienie, tylko lekarze pomylili z ciążę bliźniaczą. Mały błąd. W końcu Anna rodzi dwójkę dzieci chłopca o imieniu Sebastian i córkę Monikę. Ich szczęście nie trwa długo gdyż Anna zaczyna dostrzegać różnice, które tworzą się między bliźniakami. Sygnały są niepokojące, jednak lekarze bagatelizują sprawę mówiąc, że Sebastian ma po prostu kolkę. Muszę nadmienić, że w angielskiej mentalności rodzice nie powinni podważać autorytetu lekarza,żądać dostępu do wyników badań ich dzieci oraz prosić o drugą konsultację. Nadmierne zainteresowanie i wszczynanie awantur z lekarzami może doprowadzić do odebrania dzieci przez opiekę , a matkę uznać na niepoczytalną. Tragedia! W końcu po wielu bataliach z lekarzami, rodzice postanawiają szukać ratunku dla syna na własną rękę. Fabuły więcej już nie zdradzam, jednak ta książką pokazuje jak wielką moc ma miłość, wsparcie, wiara i niezłomność, w czasach gdzie ludzie obracają się plecami na krzywdy innych. Czytając dziękowałam, że mam zdrowe dziecko, a moje życie w porównaniu do opisanej gehenny to prawdziwa bajka. Nie wiem czy przeżycia tamtych rodziców by mnie nie złamały, czy w ferworze walki potrafiłabym walczyć przez tyle lat o lepsze jutro. Jedno jest pewne nigdy nie chcę zadać sobie tego pytania. A dla Pani Anny i rodziny biję ukłony. Książka w dłoń i chłońcie obojętność tego świata, ale też nadzieję, bo istnieją jeszcze całe społeczeństwa, którym zależy i bądźmy kolejnym, które nie pozostanie głuche na otaczający świat.