Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta w zamiarze autorki ma traktować o różnych zagadnieniach z zakresu sztuki z przymrużeniem oka – i w ten sam sposób trzeba podejść do jej lektury. Jeśli czytelnik nastawi się na jakieś rzetelne opracowanie tematu – będzie musiał odłożyć tę pozycję po pierwszych kilkunastu stronach… To zbiór felietonów i artykułów, które autorka drukowała wcześniej (lata 60.) na łamach londyńskiego czasopisma „Wiadomości” oraz nowojorskiego „Przeglądu Polskiego”. Może też stąd momentami uderza nieaktualność pewnych spostrzeżeń i pewne oderwanie od naszego rodzimego oglądu na kwestie sztuki... W artykułach tych autorka skupia się przede wszystkim na malarstwie i rzeźbie, pozostałe dziedziny sztuki zbywając milczeniem. Trzeba przyznać, że jej spojrzenie na pewne zagadnienia (szczególnie w przypadku esejów dotyczących nagości w sztuce),rzuca dość oryginalne światło na ich interpretację. Okazuje się, że nawet klasyczne dzieła sztuki, obok których zwykle w muzeum przeszłoby się bez zwrócenia na nie większej uwagi, mogą być odczytywane na nowo, inaczej, z kąśliwym poczuciem humoru, pół żartem, pół serio. Że oglądając napuszone swoim idealnym pięknem antyczne greckie rzeźby, czy obrazy, które na aukcjach kolekcjonerskich osiągają ceny wykraczające poza zdrowy rozsądek – nie trzeba jedynie chylić czoła przed geniuszem ich twórców. Można też uśmiechnąć się nad dwuznacznością pewnych skojarzeń, zażartować sobie z ówczesnej poprawności politycznej (szczególnie w odniesieniu do sztuki średniowiecza). Jedynie, co może trochę przeszkadzać w lekturze, to specyficzne poczucie humoru autorki, jej słowne żarty, skojarzenia i sformułowania, które momentami wydają się zupełnie pozbawione sensu i naciągane. Jakby zbyt mocno usiłowała ona być zabawna, budując swoje żartobliwe skojarzenia i odniesienia na dość karkołomnych konstrukcjach myślowych i słownych. Sam poziom wypowiedzi również wydaje się niezbyt wysoki – dobry mniej więcej dla czytelnika na poziomie liceum. Przez to lektura jest momentami dość irytująca. Ale z drugiej strony nikt przecież nie obiecywał, że będzie to opracowanie jakichś szczególnie wysokich lotów…