Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem wielkim fanem pisarza od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim. ZLOTE SIDLA (Org. tytul “THE GOLDEN SNARE”) to piekna opowiesc o milosci, poszukiwaniu szczescia, zbawiennym dzialaniu kanadyjskiej przyrody i dawnych legendach ktore pozostaja gdzies gleboko ukryte w archiwach i kartotekach Krolewskiej Policji Konnej.. Musze przyznac ze jest to jedna z moich ulubionych powiesci Curwooda, fajnie ze Wydawnictwo CM wznowilo ja po kilku dekadach... Ksiazka ta wciaga i zaskakuje od pierwszej strony. Tajemnicza postac Brama Johnsona polujacego razem z wilkami przy swietle ksiezyca intryguje czytelnika. Bram przez niektorych opisywany jako czlowiek-wilk czy wilkolak poluje z wataha krwiozerczych drapieznikow przemierzajac rozlegle, puste i sniezne obszary Barenu Ameryki Polnocnej. Indianie unikaja go jak ognia bo twierdza ze zaprzedal dusze diablu dzieki czemu jest nieuchwytny, szybko sie przemieszcza i potrafi nawet latac. Policja konna sciga i tropi Johnsona od wielu lat za morderstwo metysa jednak wciaz bezskutecznie. Wokol Brama narasta mnostwo legend i mitow. Filip samotnie postanawia wyruszyc na poszukiwania przestepcy po tym jak odnajduje tytulowe zlote sidla czyli pulapki zastawione przez Brama uplecione ze zlocistych kobiecych wlosow. Policjant pala ogromna checia rozwiklania tej zagadki ktora niestety jest silniejsza niz zdrowy rozsadek. Philip przygotowuje zapasy na okragly miesiac i z 20 kilogramowym plecakiem i strzelba wyrusza przed siebie, rzucajac wyzwanie losowi, surowej przyrodzie Kanady i Bramowi Johnsonowi. Philip nie wie ze wkrotce wyprawa ta stanie sie przygoda jego zycia w czasie ktorej bedzie musial stawic czolo wlasnym slabosciom, smierci, snieznym zamieciom, czlowiekowi-wilkowi, morderczemu plemieniu Koggulakow by w koncu zasluzyc na milosc tajemniczej kobiety o zlocistych wlosach..Czy Bram Johnson pokaze choc raz ludzkie oblicze wbrew krazacym o nim mitach I opowiesciach? “Niezmierzony jest ten szmat ziemi po ktorej Bram moze swobodnie sie blakac I tam tez poluje on w towarzystwie swych wilkow, przy bladym swietle ksiezyca i mruganiu zlocistych gwiazd”(cytat z powiesci). Curwood nie po raz pierwszy pokazuje duza wiedze i znajomosc tematu, zasypujac czytelnika licznymi informacjami i ciekawostkami. Kunsztowny jezyk literacki Curwoda, sugestywne I plastyczne opisy pobudzaja wyobraznie, pozwalaja czytelnikowi byc w centrum wydarzen, slyszec odglosy zamieci, czuc chlod wiatru na twarzy, wolnosc I bliskosc dzikich zwierzat. Ksiazki takie jak ta pozwalaja uwierzyc w milosc prawdziwa, czysta, bezinteresowna i na cale zycie. Ucza takze wiekszej wrazliwosci na piekno przyrody I szacunku do otaczajacego nas swiata. Mysle ze sukces tej ksiazki jak I wielu innych to charakterystyczny styl pisarski Curwooda na ktory skladaja sie piekne opisy krajobrazow, uwielbienie przyrody i natury, walka dobra ze zlem, kodeks moralny, wiarygodnosc, prawdziwa milosc ktora zawsze zwycieza na koncu, ponadczasowe wartosci I przeslania , liczne zwroty akcji, szlachetosc bohaterow, niepisane prawo dalekiej polnocy, ciekawostki z zycia zwierzat I ludzi na tamtych obszarach sto lat temu I oczywiscie tajemnica ktora trzyma czytelnika w napieciu do ostatniego rozdzialu. Kto dzis pisze takie powiesci przygodowe!?.. Szkoda ze tak piekne i ponadczasowe ksiazki Curwooda nie sa juz popularne w dzisiejszych czasach, ale pojawilo sie swiatelko w tunelu!. Oprocz wspomnianego Wydawnictwa CM, rowniez wydawnictwo LTW wydalo trzy powiesci Curwooda, nigdy wczesniej nie publikowane w Polsce tzn “Honor Wielkich Sniegow”, “Niebezpieczny Szlak” i “Kraj Boga i Kobiety” (a takze "Dolina Smierci" wydane ponownie od czasow dwudziestolecia miedzywojennego). Jest wiec nadzieja, zachecam do czytania, lektury I moich pozostalych recenzji ksiazek pisarza. Pozdrawiam milosnikow J. O. Curwooda i do zobaczenia na szlaku!