Cytat dnia
Ale nagle spojrzałam na siebie, na swoje własne życie, tak jak nigdy przez te wszystkie lata. Przybrało ono kształt, jakiego nigdy nie zdoła...
Ale nagle spojrzałam na siebie, na swoje własne życie, tak jak nigdy przez te wszystkie lata. Przybrało ono kształt, jakiego nigdy nie zdoła...
Ale nagle spojrzałam na siebie, na swoje własne życie, tak jak nigdy przez te wszystkie lata. Przybrało ono kształt, jakiego nigdy nie zdołałabym sobie wyobrazić. Pomyślałam, jakie to dziwne, że życie obrasta człowieka nieproszenie niczym chwast. Z początku człowiek mówi sobie, że nie będzie żył w ten czy inny sposób, wydaje mu się, że jest wolny, ale nie pamięta prawie o drobnych wyborach, których stale dokonuje. Z latami życie stopniowo zamyka się wokół człowieka, twardniejąc jak skorupa, osaczając ze wszystkich stron, obwarowując meblami, długami, nawykami, wpędzając w coraz ciaśniejsze kanały, aż w końcu człowiek stwierdza, że nie ma już żadnego wyboru i może tylko aż do końca dreptać w jednym kierunku