Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem ciężko wypić piwo, które samemu sobie się uwarzyło... Po ‘Studnię’ ‘czołowej australijskiej pisarki’ wydanej w serii ‘dobra powieść’ sięgnęłam z własnej nieprzymuszonej woli. Męczyłam się okrutnie. Przebrnęłam, bo się zawzięłam. Ćwiczyłam silną wolę, by przedrzeć się przez to coś. Trudno powiedzieć, że przeczytałam. Raczej próbowałam czytać, chcąc podkształcić się w specyficznej dziedzinie czytelniczej pokory. Być może australijska literatura nie jest dla mnie. Być może, na użytek własny, posiadam inną definicję dobrej powieści czy czołowości pisarza. Naprawdę nie rozumiem, co takiego jest w ‘Studni’, że aż ją zekranizowano. Może chodzi o ukazanie różnych interpretacji dna? Być może, kiedyś, jakimś zbiegiem okoliczności ‘napatoczę’ się na film, i choć w części i w przelocie ‘chwycę’ co autor, recenzenci i filmowcy ‘mieli na myśli’ zachwycając się tą opowieścią... Tymczasem jedna gwiazdka dla marketingowców, którzy wypromowali to ‘dzieło’...