Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marek Sierpawski nie jest pisarzem popularnym, i choć pisze sprawnie, serwuje dania ciężkostrawne. Niewątpliwie jednak zabawne poprzez kpinę, parodię, wytykanie absurdów współczesności. Jeśli już sięgać po jego powieści, to można zacząć od książki "Miasteczko z ludzką twarzą" z roku 2002. W niej Sierpawski przedstawił miasto, w którym włodarze postanowili stworzyć coś w rodzaju PRL-owskiego skansenu, brak w nim prywatnej własności, nie ma nowoczesnych budynków, hipermarketów, żadnych ułatwień kapitalizmu. Są realia z czasów rządów PZPR. Walka "nowego" ze "starym" w powieści odbywa się z punktu widzenia speca od public relations zatrudnionego na stanowisku propagandysty. Smutny obrazek przepleciony z radosną złośliwością i parodią. W dodatku momentami przed oczami staje bezwolny kłamczuch, propagandysta, obecny premier Morawiecki wraz z zakompleksionym karłem marzącym o władzy absolutnej, Kaczyńskim. Trudno nie zauważyć analogii. Lektura niekonieczna, bo w sumie bardziej przygnębiająca niż zabawna, jak to groteska społeczna i polityczna antyutopia.