Jesteśmy społecznością, która kocha książki

📖🐲 DNF Do połowy było całkiem spoko — ot takie tam czytadełko na lato, ale potem nastąpiło absurdalne rozciąganie treści. I nagle zaczęło mi przeszkadzać, wiele rzeczy, które początkowo byłam w stanie zignorować dzięki lekkiej i odprężającej fabule. Po pierwsze ta książka jest strasznie seksistowska z tym zaczepianiem młodej kobiety na ulicy przez dosłownie wszystkich mijanych facetów i gadaniem, że osoba mająca emocje zachowuje się jak baba. Odmowa seksu z mężem kwitowana jest "dowcipnym" tekstem: "A co, zostałaś lesbijką?". Na serio ta powieść powstała w 2011 roku? Brzmi jak z lat dziewięćdziesiątych. Tym bardziej, że żadna kobieta nie ma tu kierowniczego stanowiska pracy albo chociaż stanowiska niezależnej specjalistki. Dla wszystkich liczy się tylko mąż lub chociaż chłopak, a najlepiej narzeczony i obowiązkowo dzieci. Nie wiemy praktycznie nic o ich innych zainteresowaniach poza byciem z mężczyzną i strojeniem/upiększaniem się dla mężczyzn, ew. gotowaniem dla mężczyzn. Natomiast porzucenie przez mężczyznę przyprawia je o spazmy płaczu. Mocno to porażkowe. Tak samo te miłości od pierwszego wejrzenia, gdzie się nie obrócisz i zdupne zbiegi okoliczności, a głębi w tym żadnej. No i płaska jak kartka para protagonistów, czyli Zack, na którego wszystkie się rzucają bez względu na wiek, bo to przecież chodzące cudo, ale on pragnie naszego Kopciuszka oraz Ellie, która lubi klapki i najwyraźniej nie ma w ogóle żadnej rodziny, dosłownie nikogo i na tych 250 stronach nie ma w ogóle grama wyjaśnienia, co za kataklizm ich wszystkich pochłonął. Reszta "obsady" to parada klisz i slapstickowych postaci. Jednym słowem papierowi bohaterowie z brytyjskiego sitcoma i to nawet nieszczególnie śmiesznego. Niestety od strony 250 już tylko zniechęcona przekartkowałam i przestałam się dobrze bawić, bo trochę szacunku dla inteligencji czytelnika by jednak nie zaszkodziło. Nie tego oczekuję od lekkiej lektury na wolne dni, ale powiedzmy, że czytałam gorsze, więc niech będzie wyciągane 5/10.