Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłam tę książkę w pakiecie, na wyprzedaży. Przedtem czytałam o całym tryptyku, ale jakoś mnie nie przekonywały recenzje. I chyba słusznie.. Sposób prowadzenia opowieści jest sztuczny (co może pamiętać trzy czy czteroletnie dziecko...) i irytujący. Autorka zaprasza czytelnika w głąb rodzinnych wydarzeń, mniej lub bardziej intymnych, skrywanych, obrosłych wspomnieniami i, ceremoniami, zwyczajami... Jakoś mnie nie przekonuje. A losu bohatera tej ostatniej części sagi rodzinnej jest tu najmniej. Zresztą, losu rodziny zmagającej się z jego choroba też. Wszystko ugrzęzło w pośpiesznych, urywanych wspomnieniach, zdaniach, napomknieniach... Może autorce w czymś pomogło takie "przerobienie" życia, w sumie niełatwego. Ja zapamiętam... kwęknięcie, bo ileż razy można pisać powiedziała, mówiła, rzekła? Więc najczęściej ktoś do kogoś właśnie kwęknął.