Pięciu Walecznych (Żydów sefardyjskich) z rodu Solalów: tytułowy Gwoździojad (z długiego podtytułu: "zwany także Długozęby (...) i czarnostopy (...),i o mało co adwokat (...),i Widlastobrody (...),i kapitan wiatrów (...)"),Saltiel, Salomon, Matatiasz i Michał - życie na Kefalinii i ich przygody w Genewie z okazji wizyty w Lidze Narodów, czyli slapstick w najlepszym wydaniu! Aż dziwne, że tak mało znany utwór napisany jeszcze w 1938 roku. Szkoda, że nie przetłumaczono na polski ostatniej części tej tetralogii. Polecam miłośnikom takiego humoru.
Na wyspie Kefalinii żyje społeczność żydowska, którą tworzą różne ciekawe indywidua. Wśród nich żyje Solal, syn rabina, wchodzący właśnie w dorosłe życie. Burzliwa młodzieńcza miłość do starszej kobiety rozpoczyna wielką życiową podróż młodzieńca. Odnoszący sukcesy zawodowe Solal wciąż zmaga się z dziedzictwem swego pochodzenia. Pozycja społeczna, jaką osiągnął, wymaga od niego odcięcia się od przeszłości. Bohater musi nieustannie zmagać się z ciężarem wyboru: czy chce być Żydem, czy chrześcijaninem-Europejczykiem. Ten wewnętrzny konflikt determinuje jego życie i wybory.