Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spodobał mi się już sam pomysł, by zestawić te dwie wybitne postaci, jakimi byli Bernini i Borromini - geniusze żyjący obok siebie i już za życia rywalizujący ze sobą na polu sztuki. Realizacja tego pomysłu przeprowadzona została w zasadzie bez większych zastrzeżeń. Morrissey trzyma się udokumentowanych faktów i podaje przy tym wiele ciekawych anegdot i mało znanych informacji. Czasem z zacięciem godnym prawdziwego literata, który przeszedł solidne kursy "kreatywnego pisania", próbuje wniknąć w motywacje opisywanych osób lub rekonstruować brakujące fakty. Na szczęście nie popuszcza zbyt mocno wodzy fantazji i trzyma wszystko w rozsądnych ryzach. Język ma przy tym żywy i potoczysty, choć czasami jego kwieciste opisy i absurdalne porównania wywołują uśmiech, który na pewno nie był zamierzony przez autora. Podejrzewam, że w języku angielskim jest to jeszcze do zniesienia, ale przełożone żywcem na polski już nie. Wielkim minusem tej książki jest polskie tłumaczenie niejakiej Moniki Ostrowskiej-Szymaszek oraz redakcja, za którą odpowiedzialni byli Wojciech Żyłko i Joanna Przewdziękowska (cóż za wdzięczne nazwisko!). Tłumaczka zdecydowanie o wiele bardziej nadaje się do tłumaczenia literatury pięknej niż książek popularno-naukowych lub o tę dziedzinę zahaczających. Fragmenty literackie wychodzą jej o wiele lepiej niż tłumaczenia np. opisów dzieł sztuki. Dosyć często domyślać się trzeba o co autorowi tak naprawdę chodziło. Co do redaktorów - oprócz pospolitych literówek zdarzają się poważniejsze błędy stylistyczne i merytoryczne (np. w datach i nazwiskach),a nawet mylenie Berniniego z Borrominim, co szczególnie w wypadku takiej książki jak ta, jest wyjątkowo denerwujące i absolutnie niedopuszczalne. Aż żałuję, że nie zaznaczyłem sobie paru kwiatków, jakie można znaleźć w tej publikacji. Plus dla wydawcy za elegancką stronę typograficzną i indeksy. Pozycja byłaby o wiele atrakcyjniejsza, gdyby zamieszczono w niej więcej zdjęć i planów, ale jest i tak nieźle.