Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza polska książka dziennikarki, pisana w latach 90 tych,na długo przed Gulagiem. Wciągająca od pierwszych stron, rzetelna praca dziennikarska. Oj zapomnieliśmy już jak powinien wyglądać reportaż.... Autorka podróżuje po wschodniej ścianie Europy w latach 90 tych tuż po transformacji, próbując zrozumieć jak powstała kultura pogranicza, jak bardzo wymieszane, skłócone ale jednocześnie wspòłprzenikające i tkane jak nici w kolorowych dywanach są historie narodów: Polski Litwy (Niemiec.. dawnych Prus) Rosji, Białorusi,Ukrainy, Rumuni. Kawał świetnej roboty historycznej i obiektywnej prezentacji wszystkich stron. A wszystko to na tle szarości, duchoty , beznadziejni i biedy ludzi w latach 90 tych oraz ich tęsknot za "innym światem i amerykańskim życiem znanym z seriali. Doskonała lektura historyczno społeczna, w której możemy przeglądać się jak w lustrze. Ci co zapomnieli, z bólem przypomną sobie tamte lata, ci co urodzili się już w Unii Europejskiej być może zastanowią się kilka razy zanim zapalą się do Polexitu i nacjonalizmu. Jedna nauka po tej lekturze. Wszyscy Słowianie mamy więcej ze sobą wspólnego niż nam się wydaje i wszyscy jednocześnie ciągle negują swoich sąsiadów chcąc podkreślać wyłącznie swoją jedyną narodową wyjątkowość. Bardzo bardzo... przerażająco aktualne...