Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niezwykle ciekawa i dobrze udokumentowana. W sposób wyczerpujący ukazuje, w jaki sposób Układ Warszawski "walczył o światowy pokój", a wymuszane zbrojenia drenowały bandycko kraje tzw. wspólnoty demokracji ludowej. Wszelkie plany ofensywne UW opierały się na celach strategicznych Moskwy i nie uwzględniały potencjału militarnego NATO. Ewentualny konflikt zakończyłby się zagładą atomową na linii Wisły lub najdalej Odry. Drażni mnie za to i okropnie razi styl pisania autora (mieniącego się poważnym historykiem) o postaciach przywoływanych w treści. Używanie epitetów typu: bandyta, pijak, miernota, analfabeta, deprecjonowanie zasług czy zdolności wielu z nich (np. Edwin Rozłubirski, Mirosław Hermaszewski, Sławomir Petelicki, Gromosław Czempiński czy Jerzy Dziewulski) - wpisuje się w nurt prop-agitki obecnej władzy PiS. Cóż, rozumiem, że został wyrzucony w wojska i prezentuje styl "urażonej księżniczki". Wywiad cywilny i wojskowy PRL, to wg autora "dzieci we mgle", tępaki i nieudacznicy pełniący służbę tylko dzięki koneksjom rodzinnym czy przynależności do PZPR. Żadnej wzmianki o ich niewątpliwych i ogólnie znanych sukcesach. Niniejsza pozycja jest moją czwartą przeczytaną tegoż autora i z każdą następną jest coraz gorzej. Kolejnej (o ile wyjdzie) - nie kupię - niech pisze swoje fantasmagorie dla Antoniego Macierewicza et consortes. Doskonale i idealnie wpisuje się w ten nurt!!!