Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo że książka dość przeciętna to tematyka jak polski rynek wydawniczy dość unikalna i pod tym kątem warto przeczytać. W pierwszej części dot. starszej części autor niestety nie "grzeszy" dobrą znajomością historii ogólnej a niestety często się wypowiada na ten temat i tam gdzie: opisuje starsze dzieje, podboje Mongolskie czy sytuacje w innych krajach, osad autora jest dość prosty, żeby nie powiedzieć naiwny i infantylny. W podbojach Mongolskich jak przez różowe okulary dostrzega prawie same pozytywy (pewnie dlatego że sam jest Mongołem) jak np. dla podboju Chin, Korei czy Rosji. Często też myli fakty i plącze wydarzenia, np. łączy bitwę pod Legnicą z Cesarstwem Niemieckim....-z resztą to kolejny zachodni "historyk" dla którego pod Legnicą nie było wojsk Polskich a Cesarskie....i takich rozminięć z rzeczywistością jest znacznie więcej ..... Dalsze części książki są nieco już lepsze, chociaż dość pobieżne (od podbojów Czyngisa do XX w. to skrót telegraficzny),aż do czasów początków XX wieku, gdzie autor popada w bardzo duża szczegółowość, co mocno utrudnia czytanie, ale daje dość dobry obraz zwłaszcza czasów komunistycznych. Mam wrażenie, że Autor trochę z "umiarem" opisuje zbrodnie komunistyczne w Mongolii, tak jakby były konieczne.... Książka bardzo nierówna, ale ze względu na tematykę oraz to że obraz jest przedstawiony oczami Mongoła, jest warta przeczytania - oczywiście z dystansem do ocen i wiedzy Autora.