Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podróżując koleją, często mam ochotę zagłębić się w przyjemnej lekturze. Tak było i tym razem. Wiedząc, że przede mną prawie dwugodzinna podróż, kupiłam książkę. Właściwie był to impuls chwili. Kierując się opisem na okładce, liczyłam na wciągającą lekturę, historię pełną zagadek i niebezpieczeństw. Niestety, przeliczyłam się. Książka, choć krótka, dłużyła mi się niemiłosiernie. Stukot pociągu rytmicznie odmierzał minuty podróży i mojej męczarni w towarzystwie głównego bohatera Petroca – kandydata do święceń kapłańskich, owładniętego myślami o ziemskich pokusach, którego przygody zaczynają się w Karczmie Pod Pastorałem. Muszę być jednak uczciwa, mniej więcej do połowy książki, miałam jeszcze nadzieję na pewien zwrot akcji. Jednak dalsza lektura pozbawiła mnie złudzeń. Od momentu wydarzeń w katedrze - zabójstwa diakona, potem ucieczki Petroca z miasteczka i wejścia na pokład „Kormorana”, jego losy rozmywają się w ciemnych wodach mórz i oceanów, które przemierza wraz z załogą. Nawet postacie tajemniczej Anny, zabranej w sekrecie na pokład, czy też skrywającego różne tajemnice - kapitana de Montalhac (z pozoru tylko handlującego relikwiami),które na początku ciekawe i rokujące nadzieję na coś więcej, z czasem tracą na wyrazistości. Ogólnie rzecz biorąc, po zakończeniu lektury czułam niesmak. Książka mnie zawiodła, była mdła, a bohaterowie płytcy. Nie poleciłabym jej nikomu, kto liczy na mieszankę historii, zagadki, sensacji i przygody. Chyba, że po przeczytaniu, chcemy się zastanawiać czy to nasze oczekiwania wobec książki były zbyt wygórowane, czy może obietnice na okładce zbyt wielkie?