Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Cezary Harasimowicz
Źródło: wikipedia
23
6,9/10
Urodzony: 20.08.1955
Polski scenarzysta, aktor, dramaturg i pisarz. Jest jednym z najlepszych polskich scenarzystów, którego twórczość skupia się na najgorętszych tematach i problemach nękających współczesny świat. Jego film o poszukiwaniu wolności za żelazną kurtyną - 300 mil do nieba - został uhonorowany w 1989 roku Nagrodą Europejskiej Akademii Filmowej. W 1994 jego scenariusz Brute zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Hartley-Merrill w Stanach Zjednoczonych. Dzięki tej nagrodzie Harasimowicz brał udział w warsztatach Roberta Redforda w Sundance Institute, gdzie jego skrypt uznano za najlepszy i podkreślano wybitne walory humanistyczne tekstu.
6,9/10średnia ocena książek autora
1 720 przeczytało książki autora
2 611 chce przeczytać książki autora
18fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Video#1
Powiązane treści
Rozmowy
1
Varia
Konrad Wrzesiński
21
Książki nagrodzone w 2023 roku
Aktualności
LubimyCzytać
252
Świąteczny konkurs lubimyczytać.pl – wygraj pakiet książek
Aktualności
LubimyCzytać
4
Nowości i zapowiedzi tygodnia. Co będziemy czytać?
Wśród nowości tego tygodnia, nad którymi patronat objęło lubimyczytać.pl, znajdują się m.in. długo wyczekiwane nowe powieści Roberta Galbraitha i Ann Cleeves. Nie zabrakło także...
Varia
LubimyCzytać
243
Czytamy w weekend
Po intensywnym tygodniu czas na weekendowy relaks z książką! Chociaż członkowie naszych zespołów zdecydowanie nie postawili na lżejszą literaturę. Kinga, chociaż plecak zostawia w...
Aktualności
LubimyCzytać
6
„Testament” – weź udział w akcji recenzenckiej książki Cezarego Harasimowicza
„Testament, czyli opowieść o Tadeuszu Kościuszce słowami jego ordynansa, syna afrykańskiego księcia Agrippy Hulla” może trafić w wasze ręce. Wydawnictwo Agora przygotowało dla...
Aktualności
LubimyCzytać
10
Bestsellery Empiku 2021: poznaj nominowane tytuły
Bestsellery Empiku zostaną w tym roku przyznane już po raz 23. W kategoriach książkowych tytuły walczą w sześciu kategoriach, a także – obok utworów muzycznych i filmowych –...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Nie wiem po co jest tęcza. Ale wiem, że dzięki niej ten piękny świat staje się jeszcze piękniejszy i bardziej interesujący. Nie wszystko cze...
Nie wiem po co jest tęcza. Ale wiem, że dzięki niej ten piękny świat staje się jeszcze piękniejszy i bardziej interesujący. Nie wszystko czemuś służy, nie wszystko da się wyjaśnić.
13 osób to lubi
Każdy wschód słońca różni się od poprzedniego, każdy zachód wygląda inaczej. Zwierzęta, ptaki, kwiaty, owady i ludzie różnią się między sobą...
Każdy wschód słońca różni się od poprzedniego, każdy zachód wygląda inaczej. Zwierzęta, ptaki, kwiaty, owady i ludzie różnią się między sobą. Ta rozmaitość sprawia, że świat jest interesujący.
12 osób to lubiKażde jest tym, kim być pragnie, a nie kimś zupełnie innym.
12 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Adam Cezary Harasimowicz
7,2
Książka przeczytana w ramach marcowego wyzwania LC.
Bardzo podobał mi się język, piękny, elokwentny, podkreślający opowieść o naszym wieszczu narodowym. Wstawki z fragmentów jego dzieł były nakroślone przez kontekst historyczny i bardzo fajnie pomagały zrozumieć uczucia Mickiewicza. Co mniej mi się podobało, to moim zdaniem niepotrzebne przegadanie, książka mogłaby być spokojnie krótsza, czasem mnie ta historia po prostu nużyła. Nie podobała mi się również wszechobecna postać narratora, która wszystko widziała, wiedziała i przez to ingerowała w życie Adama. Nie mam wiedzy tak dokładnej aby ocenić jak bardzo książka opiera się na życiu Mickiewicza, ięc to zostawię bez komentarza. Podsumowując, nie żałuję czasu spędzonego z książką bo miło było wrócić do twórczości tego wielkiego Polaka ale książka zdecydowanie mogłaby być krótsza.
Bieta Cezary Harasimowicz
7,9
Bardzo lubię delektować się prozą Cezarego Harasimowicza, język jego powieści rozpieszcza czytelnika, niebanalna narracja za każdym razem zaskakuje. Kiedy tylko dowiedziałam się o mającej ukazać się „Biecie” byłam pewna, że czeka mnie kolejna przepięknie opowiedziana, metafizyczna historia. I nie pomyliłam się.
Tym razem Pan Harasimowicz przedstawił czytelnikom postać Elżbiety Ficowskiej, której historią życia autor się zauroczył. Czemu się zresztą nie dziwię. Losy bohaterki książki są bowiem zbiegiem nieprawdopodobnych zdarzeń, których nie sposób racjonalne wytłumaczyć. Kreacja głównej postaci stworzona przez Cezarego Harasimowicza powstała, moim zdaniem, pod wpływem wyjątkowego uroku Pani Biety. Autor opisał ją bowiem podkreślając jej pozytywy, a małe grzeszki „rogatej duszy” poukrywał pod płaszczem humoru i niezwykłego ciepła. Przez wszystkie strony książki wyczuwa się nadnaturalne połączenie dusz autora i jego bohaterki, wielokrotnie dostrzec można nieuniknioność przecięcia się ich ścieżek życia w którymś jego momencie.
Cezary Harasimowicz napisał „Bietę” na podstawie wielu godzin rozmów z jej bohaterką. Bardzo pomogły mu w odtworzeniu prawdy o losach Elżbiety materiały, które zgromadził jej mąż Jerzy Ficowski. Zebrane informacje autor przetworzył przez swoją artystyczną wyobraźnię i wrażliwość, ubrał w piękne słowo pisane i stworzył metafizycznego narratora. I tak oto powstała „Bieta”.
Elżbieta Ficowska urodziła się 5 stycznia 1942 roku w warszawskim getcie. Kiedy Elżunia miała sześć miesięcy, dzięki ludziom związanym z Ireną Sendlerową, została z getta uratowana. Niemowlę rodzice uśpili laudanum, umieścili je śpiące w drewnianej skrzynce i spojrzeli na swoje dziecko po raz ostatni. Dziewczynkę, dzięki pomocy dobrych i odważnych ludzi, wywieziono ukrytą pod cegłami poza teren odizolowania Żydów. Jedyną pamiątką, a jednocześnie metryką Biety jest srebrna łyżeczka z wygrawerowanym imieniem i datą jej urodzenia. Malutką Elżunią zaopiekowała się Stanisława Bussoldowa, wychowała ją i kochała jak rodzoną córkę. O swoim pochodzeniu Bieta dowiedziała się przypadkowo kilka lat później. Jej rodzicom – Heni i Joselowi Koppelom oraz jej dziadkom nie udało się przeżyć gehenny getta, zginęli kilka dni po jej oddaniu.
Elżbieta Ficowska ukończyła Wydział Psychologii i Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką książek, opowiadań, słuchowisk i tekstów piosenek dla dzieci, a także działaczką społeczną. Od lat 70. związana była z opozycją demokratyczną w Polsce. Była także doradcą i rzeczniczką prasową ministra pracy i polityki socjalnej Jacka Kuronia. Jej życie jest pełne barw, pięknych chwil i dobrych ludzi. Bohaterce książki, mimo przeżytej trudnej historii, bez wątpienia przyświeca dobra gwiazda.
„Bieta” to powieść nietuzinkowa, niebanalna, niepowtarzalna. Jej początek, opowiadający o malutkiej Elżuni i losie jej biologicznej rodziny jest do bólu emocjonalny, trudny w odbiorze dla czytelnika przytłaczanego ludzkim cierpieniem. Historia dalszych losów Biety jest zdecydowanie spokojniejsza, momentami zabawna, ale też wzruszająca, delikatna i czuła.
Jak twierdzi sam autor, napisana przez niego książka nie jest biografią. To powieść beletrystyczna oparta na wielu rozmowach autora z główną bohaterką, udokumentowana dzięki zapiskom i informacjom zdobytym przez jej męża. Język powieści jest obrazowy, finezyjny, wręcz poetycki. Atutem utworu są malownicze opisy oraz doskonale odtworzona topografia Warszawy.
Przesłaniem tekstu Pana Harasimowicza jest miłość - bezgraniczna, przekazywana drugiemu człowiekowi i odbierana w dwójnasób. Ważną myślą powieści jest motyw scenariusza życia napisanego dla każdego z nas. To w nim zawarta jest prawda o tym, co nam w życiu pisane.
Zaskakujący w powieści jest narrator, ma on wymiar metafizyczny, nazwany został przez autora „Wielkim Scenarzystą”. To on odpowiada za ocalenie Elżbietki i nadaje sens jej życiu.
Również skrzyżowaniu swoich ścieżek życia z losem Biety, autor nadaje wymiar metafizyczny. Nie wierzy on, że do ich spotkania przyczynił się ślepy los.
Jeżeli macie ochotę przeczytać książkę opowiadającą o nieprzeciętnej kobiecie, poznać jej wyjątkowe koleje losu oraz pochylić się nad tematem scenariusza życia przewidzianego dla każdego z nas, sięgnijcie po tę książkę.