Najnowsze artykuły
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant11
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
- ArtykułyTrzeci sezon „Bridgertonów” tuż-tuż, a w Świątyni Opatrzności Bożej niecodzienni gościeAnna Sierant4
- ArtykułyLiteratura młodzieżowa w Polsce: Słoneczna wiosna z Martą ŁabęckąLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anna Milewska
Źródło: wikipedia
Znana jako: Anna Milewska - ZawadaZnana jako: Anna Milewska - Zawada
3
5,6/10
Pisze książki: literatura piękna, poezja
Urodzona: 21.02.1931
Polska aktorka filmowa i teatralna, poetka.
Ukończyła Wydział Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1952),po czym podjęła pracę w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w Spółdzielni Pracy "Astra". Jako poetka zadebiutowała w 1999 tomikiem Ludzie mnie pytają. W 2000 wydała zbiór wierszy Odpłynęli łodzią, dedykowany mężowi. Andrzejowi Zawadzie poświęcona jest także kolejna książka poetycka Milewskiej – Kolory czerni (2002). Rok później ukazał się tomik Zawirowania. W 2007 nakładem wydawnictwa Nowy Świat został wydany wybór jej poezji pt. Płyniem, płyniem, odpływamy.... W tym samy roku Oficyna Wydawnicza Łośgraf wydaje wybór wierszy ilustrowany portretami autorki pt. Mijamy, mijamy, pozostawiamy. W maju 2009, nakładem wydawnictwa Łośgraf, ukazała się jej autobiograficzna książka Życie z Zawadą, opowiadająca o jej długoletnim związku małżeńskim z nieżyjącym już wybitnym polskim himalaistą Andrzejem Zawadą. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie została zaangażowana do Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (1959–1961). Występowała na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi (1961–1963),a następnie w teatrach warszawskich: Ziemi Mazowieckiej (1963–1965),Klasycznym (1965–1972),Studio (1972–2002) i gościnnie w Teatrze na Woli (2004). Wdowa po himalaiście Andrzeju Zawadzie. Wnuczka Jadwigi Milewskiej.
Ukończyła Wydział Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1952),po czym podjęła pracę w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w Spółdzielni Pracy "Astra". Jako poetka zadebiutowała w 1999 tomikiem Ludzie mnie pytają. W 2000 wydała zbiór wierszy Odpłynęli łodzią, dedykowany mężowi. Andrzejowi Zawadzie poświęcona jest także kolejna książka poetycka Milewskiej – Kolory czerni (2002). Rok później ukazał się tomik Zawirowania. W 2007 nakładem wydawnictwa Nowy Świat został wydany wybór jej poezji pt. Płyniem, płyniem, odpływamy.... W tym samy roku Oficyna Wydawnicza Łośgraf wydaje wybór wierszy ilustrowany portretami autorki pt. Mijamy, mijamy, pozostawiamy. W maju 2009, nakładem wydawnictwa Łośgraf, ukazała się jej autobiograficzna książka Życie z Zawadą, opowiadająca o jej długoletnim związku małżeńskim z nieżyjącym już wybitnym polskim himalaistą Andrzejem Zawadą. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie została zaangażowana do Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (1959–1961). Występowała na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi (1961–1963),a następnie w teatrach warszawskich: Ziemi Mazowieckiej (1963–1965),Klasycznym (1965–1972),Studio (1972–2002) i gościnnie w Teatrze na Woli (2004). Wdowa po himalaiście Andrzeju Zawadzie. Wnuczka Jadwigi Milewskiej.
5,6/10średnia ocena książek autora
25 przeczytało książki autora
46 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Życie Z Zawadą Anna Milewska
5,9
Początki, pomimo 600 stron, rokowały się optymistycznie. Starałam się czytać, nie nudzić się, i łudzić się, że a może jednak całkiem samego Zawady będzie więcej. Niestety. Nie polubiłam stylu pisania pani Milewskiej, jak dla mnie zbyt "kobieca" co śmiesznie brzmi w tym kontekście. Niestety Zawada nie miał czasu na pisanie książki a szkoda. Wolę męski punkt spojrzenia.
Jak sam tytuł mówi: "Życie z Zawadą". I nie mniej nie więcej. Anna Milewska szczegółowo, nawet bardzo, opisuje bodajże całe swoje życie z osobami w nim towarzyszącymi.Dlatego lektura jest tak rozwlekła. Równolegle do spostrzeżeń autorki pojawiają się listy pisane od przyjaciół, ukochanych osób czy od samej Milewskiej. Dużo zdjęć. Dużo szczegółów. Dużo prawdy. Dużo emocji. A przeczytałam tylko 200 stron.
Więcej nie dam rady ponieważ mnie interesuje sam Zawada. I tylko Zawada. Góry.I podróże. Pani Anna to osoba sympatyczna, zwiewna, marzycielska, znająca swoją wartość a brzydziej ujmując próżna - a za takimi osobami nie przepadam.
Odnoszę wrażenie, że Milewska od początku swojej kariery i męża przygotowywała się z myślą o tym, że kiedyś wyda owoc jej,jego, ich życia. Ładny pamiętnik do którego można sięgnąć by coś z leksza sobie przypomnieć. Przeznaczony również dla fanów? małżeństwa Zawadów.
Życie Z Zawadą Anna Milewska
5,9
To były piękne dni. Chlubne karty polskiego himalaizmu wypełnione poczynaniami ludzi kochających życie oryginalne i walczących z przeciętnością. Cytując Zawadę: "Muszę znaleźć wyraźny cel, do którego będę dążył z całą stanowczością. Trzeba widzieć piękny świat, nie zasklepiać się w codziennym trybie życia". I te strony ukazujące owe cele i ich żmudne osiąganie przypadły mi do gustu. Niestety jest ich za mało. Za dużo natomiast jest listów. Widać w nich wyraźnie falę uczuć przepływających w tym małżeństwie niepoprawnej romantyczki z kalkulującym racjonalnie. I dla mnie jest to zbyt osobiste, bo w moim mniemaniu nie czyta się cudzych listów, ani pamiętników, nawet za przyzwoleniem. Ale co dla jednych jest wadą dla innych stanowi zaletę, bo tak skonstruowany jest ten świat.