Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki o detektywie Monku nigdy nie były jakieś rewelacyjne, ale zawsze trzymały poziom na tyle, by zapewnić dobrą rozrywkę i banana na twarzy. Tak jest i z tym tomem, aczkolwiek tym razem pojawia się pewien mankament. Otóż mniej więcej przed połową (i to grubo przed połową) detektyw Monk ogłasza, że wie, kto jest zabójcą. Co prawda, dowodów jeszcze nie ma, ale wiadomo, że jak on wie, to de facto jest już pozamiatane i można się rozejść do domu. I gdyby chociaż perypetie pana Monka przy rozwiązywaniu tej sprawy były ciekawe albo gdyby rozwiązanie sprawy i dowody były ciekawe, to może miałabym inne podejście do całej książki, ale tak to pozostaje czytelnikom tylko patrzeć, obserwować i się nie wysilać. Bo nie ma po co.