Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Saga w pigułce. Prawie sto lat (samotności?) kobiet i ich mężów, dzieci, kochanków oraz kariery od dzikiej Indianki do…, upchane na trzystu stronach. Miałem wrażenie, że czytam konspekt książki której epicki rozmach autor zamierza nadać kiedyś tam w przyszłości, a na razie wydał streszczenie zawierające niezbyt skomplikowaną akcję, nakreślił zarys głównych postaci oraz umieścił strzępki dialogów. Dołożył akcję może nie tyle przewidywalną, co z przewidywalnymi zachowaniami bohaterów. No i magia, która mnie nie potrafiła zaczarować, a składającą się głównie z powtarzania od czasu do czasu słów w języku Tarahumara. Niestety mnie nie owiał piasek pustyni Chihuahua, nawet nie zostawił na mnie jednego pyłku piasku. Mimo wszystko miłośnicy sag rodzinnych nie będą zawiedzeni, polecam jako lekturę umilającą długą podróż samolotem np. do Meksyku. Czyta się na tyle lekko, że nie grozi doliczenie dodatkowej opłaty za przekroczenie ciężaru bagażu.