Heather dorastała w miasteczku Miami-Dade County na Florydzie. Po ukończeniu szkoły średniej (high school) wyszła za mąż za Dennisa Pozzessere. Studiowała sztuki teatralne na University of South Florida. Zawsze marzyła o byciu pisarką. Podczas lat studenckich dużo podróżowała po Europie, Azji i Afryce. Po uzyskaniu dyplomu zaczęła występować w teatrze; dorabiała także jako kelnerka i barmanka. Po urodzeniu trzeciego dziecka zdecydowała, że najwyższy czas spełnić życiowe marzenie i zacząć pisać. W 1982 r. udało się jej opublikować pierwszą książkę. Ma w swoim dorobku ponad 70 powieści, które nie tylko sprzedały się w ponad 20 milionach egzemplarzy w 15 językach, ale także zdobyły liczne wyróżnienia i nagrody. Ta niezwykle płodna pisarka umiejętnie godzi karierę z życiem rodzinnym (jest matką pięciorga dzieci i żoną mężczyzny, którego poślubiła w wieku osiemnastu lat). Zapytana o to, co w swoim zawodzie lubi najbardziej, odpowiada: "Płacą mi za to, co kocham robić".http://www.eheathergraham.com/
-Bo widzi pani, jeśli ;pokocha się książki i czytanie, cała wiedza stoi nagle przed nami otworem - oznajmiła z emfazą. - A to takie ważne, s...
-Bo widzi pani, jeśli ;pokocha się książki i czytanie, cała wiedza stoi nagle przed nami otworem - oznajmiła z emfazą. - A to takie ważne, szczególnie w młodym wieku.
Może być. Rozumiem zamysł jaki przyświecał wydaniu takiego cyklu: bierzemy jedno z bardziej znanych opowiadań Lovecrafta, a potem prezentujemy wariacje różnych autorów na jego temat. Pomysł na serię wydaje się niezły w teorii, w praktyce jest najwyżej tak sobie.
Większość opowiadań jest po prostu wtórna. Mamy przynajmniej kilka wersji alternatywnych opowiadania "W górach szaleństwa" - opowiadanie z perspektywy Pradawnych, z perspektywy innego członka wyprawy itd. Mamy kilka kontynuacji. Niektóre opowiadania są lepsze, inne gorsze jak to w antologii, ale całość pogrąża pomysł na książkę - w teorii dobry, w praktyce wtórny i męczący.
Akcja tej powieści jest szybka i zawiera wiele ciekawych wątków oraz zwrotów w fabule.
Praktycznie do samego końca nie wiadomo kto okaże się winny, a gdy już zagadka została rozwiązana nie mogłam uwierzyć, że to wszystko skończyło się w taki sposób.
Język autorki jest lekki i przyjemnie się go czyta.
Główni bohaterowie są dobrze wykreowani.