Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam wrażenie, że największą przywarą tej książki jest to, że została wydana za wcześnie. Za wcześnie ze względu na autorkę, która niestety ma jeszcze sporo do nauki. Choć jej pomysły są zdecydowanie interesujące, od kreacji świata po wartką fabułę i ciekawe twisty, to jednak zabrakło jej zwyczajnie narzędzi, by wykorzystać owych pomysłów pełen potencjał. Przede wszystkim zabrakło buildupu. Mamy 5 postaci, a przez to ciągłe przeskakiwanie między nimi ciężko przywiązać się do któregokolwiek. Dla mnie kliknął tylko Anton; resztę przeglądałam bardziej niż czytałam, bo po prostu nie miałam na to siły. Taka ilość głównych wątków to ogrom jak na jedną nie aż tak znów długą książkę, a przez przeplatanie ich nawzajem jedynie tracą zamiast zyskiwać. I tak momenty, które mogłyby być prawdziwą eksplozją, gdyby wcześniej dano nam więcej czasu by przywiązać się do bohaterów i zrozumieć status quo, w ostateczności okazywały się często niewypałem. Zamiar był widoczny i słuszny, ale zabrakło umiejętności. Przede wszystkim ograniczyłabym narrację do 3 postaci max, bo od natłoku nadal boli mnie głowa. Anton, Jude, Ephyra. Okazjonalnie może Beru, ale tylko okazjonalnie. Więcej nie potrzeba, a z taką ilością można by się bardziej zastanowić jak ułożyć arki i jak rozłożyć twisty, by te faktycznie pakowały czytelnikowi w twarz tak jak powinny, a nie zlewały się w jednostajny strumień ucieczek, zdrad, ucieczek, zdrad, i tak w kółko. No ale cóż, mamy to, co mamy. Czytelne jest i choć zmarnowany potencjał mnie mierzwi, to jednak sięgnę po drugą część z nadzieją, że umiejętności autorki jeszcze się rozwiną.