Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek był dla mnie dużo ciekawszy niż połowa i koniec. Potem miałam wrażenie, że odczytuję wypełniacze słowne, krążenie wokół tych samych tematów, planowanie, spontaniczność, po czym znów planowanie, zdania o kreatywności, w których brak było tejże kreatywności, porządkowanie tego i tamtego. Książka przypomina mi falę- wzloty ciekawych i trafnych spostrzeżeń i porad, upadki lania wody, pisania o czymś bez sensu, rozwlekania zagadnień i powtarzania się. Nie wiem, czy wnosi coś nowego. Myślę, że uświadamia mechanizmy ludzkiej psychiki, które po przeczytaniu wydają się pospolite i oczywiste. Coś jednak jest w książce, może język, ponieważ nie czytało się jej źle. Trochę fałszywy coaching, ale trochę też własnym doświadczeniem pisane wskazówki, co akurat uważam za wartościowe. Myślę, że człowiek ten dużo przeżył, a człowiek, który dużo przeżył, ma zawsze coś wyjątkowego i mądrego do powiedzenia.