Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tomasz i Jakub Siwiec udowadniają, że pulpa – właściwie wykonana - pasuje do każdego tematu. Połączenie zepsucia narodowego i planu pełnokrwistego psychopaty, to coś, co „Jazda!” zaprezentowała w pełnej okazałości. Zaznaczę tu, że kiedy mówimy o pozycji, jaką można zaliczyć do tzw. pulp-horroru, należy mieć od początku właściwe do niej nastawienie. Dramat smuci, romans wzrusza, thriller ekscytuje, a pulpa… ma przebierać w absurdach aż do granic. A „Jazda!” jak najbardziej to robi. Osobiście nie mam zwykle tendencji do zaborczości w swych opiniach i, jak to z opiniami, zakładam z góry, że zawsze jest ich wiele, a przynajmniej są mocno rozrzutne w skali oceniania. Tym razem jednak uważam, że należy zaznaczyć podejście „właściwe” to tej historii – ja sam postrzegam ten tekst jako swego rodzaju przelanie emocji i myśli na papier oraz danie ujścia temu, co nas samych może boleć w tej szarej rzeczywistości. Sądzę, że takie postrzeganie „Jazdy” jest o tyle istotne, iż chroni ją, jak i nas samych, przed zapędzaniem się w opiniach daleko poza pierwotne założenie autorów. Uważam też, że nie powinno się tej historii odbierać całkowicie dosłownie, a raczej jak swego rodzaju satyrę na realia w naszym kraju. Ulokowanie akcji w stolicy Polski, a także włożenie w przedstawianą historię kilku czysto-polskich smaczków dodatkowo podkręca cały wydźwięk i może zapewnić większą frajdę z czytania. Całość jest krótka, konkretna, brak choćby jednego, niepotrzebnie przedłużającego ciąg wydarzeń opisu – i to się ceni. Ciekaw jestem, jak Tomek i Jakub widzieliby część drugą tej historii… Tajne rządowe laboratorium gdzieś pod stolicą, naukowcy w białych kitlach i wielkich goglach przywracający do życia byłego seryjnego mordercę-psychopatę, aby walczył jako agent, za sprawę narodu pod rozkazami kolejnego prezydenta… Panowie, do dzieła! https://skoliotyk.pl/recenzje/89-jazda-tomasz-i-jak%C3%B3b-siwiec.html