Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Inaczej mówią ludzie, którzy czytują, a inaczej ci, co nie. Umberto Eco powiedział, że ci pierwsi żyją podwójnie. Sądzę, iż aforyzm ten jest nieścisły: oni żyją pełniej swoje pojedyncze życie." Ta książka to debiutancki tom Tomasza Genowa, który składa się trzydzieści esejów, gdzie autor skrupulatnie porządkuje znane konstelacje znaczeń oraz odkrywa nowe, zaskakujące układy sensów, by opisać kosmos naszej językowej codzienności. Mieszając w zastygłym tworzywie języka, Genow zdaje sprawę z nieprzebranego bogactwa i oszałamiającej zmienności ludzkiego doświadczenia. Tom esejów Tomasza Genowa stanowi świadectwo myślenia, które demonstruje się w żywym, inwencyjnym języku, umiejętnie wiążącym leksykę oficjalną i półoficjalną, a posługującym się zarazem subtelnym, nienachalnym dowcipem. A kto potrafi posługiwać się językiem, potrafi również myśleć. Uwagę zwraca bogactwo spostrzeżeń i poszukiwanie własnej drogi, wszakże niestanowiące jedynie zapisu porozrzucanych impresji, lecz poddane próbie porządkowania wedle interesującego zamysłu. Mamy do czynienia z potencjałem autentycznego myśliciela, niebędącego – znowuż – próżnym estetą ni pasywnym kujonem, lecz człowiekiem z krwi i kości. Myślę, że nie jest to pozycja łatwa, jest bardzo ambitna, ciekawa, oryginalna i jedyna w swoim rodzaju. Według autora, każde słowo wypowiedziane we Wszechświecie ma znaczenie i on to znaczenie opisuje. W tej książce opisane są bardzo ciekawe "rzeczy" (również spis treści został nazwany - "spisem rzeczy"),jak na przykład "Estetyka", "Facebook", "Humor", "Kawa", "Książka", "Los", "Twarz", "Widownia", i tak dalej. Opisane zostały tutaj nie tylko rzeczowniki, ale również czasowniki i przysłówki. Spostrzeżenia autora są naprawdę niesamowite, inteligentne, są wieloma przykładami z różnych dziedzin. Przybliża on nam źródła wyżej wymienionych słów oraz ich pochodzenie, sposób, w jaki ewoluowały na przestrzeni lat i zmieniały siebie i swoje znaczenia. Tomasz Genow jest z wykształcenia filozofem i historykiem sztuki, pisze również poezję. To wszystko bardzo dokładnie wyczuwa się czytając każdy z esejów. Język ich jest dość poetycki, również dla przykładu cytowane są inne dzieła, które nadają autentyczności. Można tę książkę czytać od deski do deski, można poznawać teksty wybiórczo i w dowolnej kolejności, gdyż każdy z nich stanowi odrębną całość. Treści książki nie da się przeczytać jednym tchem, najlepiej jest dawkować je esej po eseju. Wymagają one pewnej uwagi, dokładności, przemyśleń i dużego skupienia. Z jednej strony świetna i duża dawka wiedzy na temat wielu różnych dziedzin, a z drugiej momentami można wyczuć sporą dawkę humoru i lekkości. Tutaj na każdej ze stron czeka nowa przygoda ze słowami, ich znaczeniami, czytelnik może spodziewać się tutaj naprawdę wszystkiego. Nawet to słowo - "wszystko" zostało opisane, co jest bardzo intrygujące. Moim zdaniem jest to uczta dla każdego człowieka - humanisty, ale nie tylko. Myślę, że każdy tutaj znajdzie coś dla siebie, każdy dosłownie z każdego rozdziału może coś ciekawego i niesamowitego wynieść z tej pozycji książkowej. Niezwykła błyskotliwość autora, różnorodność opisywanych słów i inteligencja połączona z humorem to mieszanka, która idealnie oddaje charakter tej książki i decyduje o tym, że jest ona tak niesamowita i nieszablonowa. "Kosmos jest ze słów" to zbiór esejów, który traktuje dosłownie o wszystkim, no bo przecież słowa są wszędzie... I tak jak autor określił tę pozycję "sprawozdaniem z różności świata" to tak właśnie jest. To próba i zobowiązanie autora, któremu idealnie sprostał. Książka jest autentyczna, bije od niej ciekawość świata, wiedza, ale i prostota. Naprawdę polecam każdemu. "Jest też wszechświat, czyli to, co znamy i czego nie znamy, plus nieznana ilość tego, czego nie poznamy. Ludzi zastanawia, jaka jest granica wszechświata. Czy to jakaś bariera, mur? Czy za tym jest już Niebo?"