Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Champfleury (ur. jako Jules François Felix Fleury-Husson) - francuski pisarz, dziennikarz, dramaturg i krytyk sztuki.
Przyszedł na świat w niewielkim miasteczku Laon, położonym w północnej części kraju. Pierwsze jego teksty dziennikarskie zaczęły się ukazywać w roku 1840, w lokalnej gazecie "Le Journal de l’Aisne", którą wydawał jego ojciec. Z powodów finansowych musiał przerwać naukę. Wkrótce przeniósł się do Paryża, gdzie pierwsze jego poważniejsze teksty o literaturze i sztukach plastycznych pojawiły się w roku 1844. Rok wcześniej zaczął używać pseudonimu Champfleury (champ fleury to po francusku kwieciste pole). Przyjaciel Victora Hugo i Gustave'a Flauberta. Jego powieści przepełnione były realizmem, i to do tego stopnia, że w latach 50. XIX stulecia wyrósł na czołowego propagatora realizmu w literaturze i sztukach plastycznych. Zwolennik malarstwa Eugène'a Delacroix, Honoré Daumiera i Gustave'a Courbeta. Wybrane dzieła: "Chien-Caillou, fantaisies d'hiver ; Pauvre Trompette, fantaisies de printemps; Feu Miette, fantaisies d'été" (1847),"Les Aventures de Mademoiselle Mariette" (1853),"Les chats: Histoire, moeurs, observations, anecdotes" (1868, polskie wydanie: "Koty. Historia, zwyczaje, obserwacje, anegdoty", Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2018),"Documents pour servir à la biographie de Balzac" (1875),"Les Vignettes romantiques. Histoire de la littérature et de l’art 1825-1840" (1883). Żona: Marie Elisabeth Pierret (1867-06.12.1889, jego śmierć).