Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego." "Portret Doriana Graya" pierwszy raz przeczytałem kilka lat temu. Od tego momentu treść tej książki jest zawsze ze mną. Wspaniała powieść poruszająca wiele aspektów życia, jak i najciemniejsze rejony ludzkiej psychiki. Ubóstwiam tłumaczenie Pani Marii Feldmanowej, która mimo cenzury przekazała znaczenie słów w sposób tak poetycki i piękny, że zdania wypowiedziane przez bohaterów zachowują charakter pierwowzoru. Tłumaczenie Pana Jerzego Łozińskiego, - które jest pierwszym nieocenzurowanym tłumaczeniem na język polski - w dialogach wprost pokazuje uczucia bohaterów. Jednak najbardziej cierpi wersja angielska, która przeszła cenzurę. W porównaniu z polskimi tłumaczeniami, dialogi, które mają tyle uczuć, są pozbawione przez cenzorów duszy i głębi. W angielskiej ocenzurowanej wersji mamy słowo "ekspresja", u Feldmanowej "artystyczne ubóstwienie", natomiast w polskiej wersji bez cenzury w przekładzie Łozińskiego otrzymujemy jednoznacznie słowo "romans" W przyszłości koniecznie sięgnę po nieocenzurowaną, angielską wersję.