Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę czytałam parę miesięcy po śmierci mojego kochanego szwagra i obawiałam się, że będzie to swego rodzaju emocjonalny masochizm. Mimo, iż płakałam przy niej nie raz, to jednak autorka z tak wielka czuloscia i szacunkiem przedstawiła tak trudny temat, że książka ta zostawiła we mnie pewien spokój oraz nadzieję. Porównanie śmierci do narodzin rozłożyło mnie na łopatki, ale wzbudzilo refleksje, po której łatwiej było mi radzic sobie po stracie bliskiej osoby. Sama książka napisana bez patosu, bez przesady, bez epatowania medyczną strona smierci, z ogromnym wyczuciem i miłością. Żałuję jedynie, że realia hospicyjne w niej przedstawione są tak odległe od polskiej rzeczywistości.