Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wreszcie książka, której mogę z czystym sumieniem wystawić jedną gwiazdkę. Uważam, że można byłoby ją pokazywać dzieciakom z kółek dziennikarskich/literackich jako przykład, jak nie należy pisać: nudnie, bezcelowo i po prostu żenująco. Autor nie zadał sobie trudu ani zdobycia wiedzy na temat miejsc, które odwiedza (oczywiście, czegoś tam dowiedział się jako zwykły, średnio zainteresowany tym, co go otacza, turysta - ale nie ma to nic wspólnego z profesjonalnym researchem) ani, o zgrozo, zastanowienia się, czemu jego książka właściwie miałaby służyć - poza połechtaniem własnego ego. A to zdaje się być ogromne, co komunikowane jest już z poziomu okładki (swoje zdjęcie? serio?),a później niemal z każdego zdania. Jego żarty i anegdoty być może śmieszyłyby, opowiadane przy piwie - w formie książki są miałkie, głupie, niejednokrotnie niestosowne, a przede wszystkim: kompromitujące zarówno autora, jak i wydawcę. Być może prywatnie pan Maciek to ujmujący, serdeczny i błyskotliwy człowiek, ale do pisania się nie nadaje.