Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę sięgnęłam jako przerywnik dla innej, mocnej lektury jednak to ta okazała się zaskakująco bolesnym uderzeniem. Lektura tej książki to jak dłubanie nożem w próbującej zagoić się ranie. Autorka wywołała skandal w Szwecji, kiedy okazało się, że inspiracją dla fabuły książki był jej rozwód z Horace'm Engdahlem, sekretarzem Komitetu Nagrody Nobla. Miłość życia po 30 latach zamieniła się nienawiść, której wyrazem jest nieustająca wojna słów pogrążonego w nienawistnym rozdarciu małżeństwa. Narracja w formie dialogu (Ona mówi : On mówi: ) przenosi czytelnika jakby w samo epicentrum rozdzierającego dramatu dogorywającego uczucia. Nieustanne wytykanie błędów, wzajemne ubliżanie, poniżanie, sączący się jad.. I choć obie strony nie szczędzą sobie przykrości to ewidentnie czuć, że Autorka tym wypełnionym pogardą dialogiem wykrzykuje ból i cierpienie wszystkich dręczonych oraz krzywdzonych przez mężów kobiet. „Miłosna wojna stulecia” to takie przeszywające i porażające świadectwo piekła zapowiadającego rozwód, niby odległe, a jakże zapewne uniwersalne.. :/ Bolało! Mój egzemplarz pełen jest zaznaczeń i podkreśleń.. "Ona mówi: Kiedy powiedziałeś, że masz mnie w dupie po raz pierwszy od dawna dobrze spałam. Jestem tak głodna prawdziwych słów że przyjmę cokolwiek." 5-/6 Małgorzata Sierocińska