Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Louise nie wspomina dobrze szkolnych czasów. Prowadziła wtedy ciągłą walkę by nie stać się outsiderką, żebrząc o uwagę "najlepszej przyjaciółki" i jej przychylność. Robiła, co ta jej kazała. Przez to zniszczyła inną rodzącą się przyjaźń - coś dużo bardziej prawdziwszego niż relacja z Sophie. Ale Louise była słaba i zbyt przerażona perspektywą utraty wsparcia popularnej Sophie. Grała więc tak jak ta jej zagrała aż do końca. Do tragicznego końca. Po dwudziestu pięciu latach Louise dostaje na facebooku zaproszenie do znajomych od Marie Weston, dziewczyny, która umarła w dniu balu absolwentów, i za której śmierć Louise czuje się odpowiedzialna. Tak zaczyna się dziwna gra, w którą ktoś pogrywa z kobietą. Czyżby Marie jednak przeżyła? Czy to ona ją teraz dręczy? A jeśli nie ona to kto jeszcze wie co wydarzyło się tamtej nocy? I co ma zamiar teraz z ta wiedzą zrobić? Pomysł na fabułę bardzo udany. Stara zbrodnia, zemsta zza grobu, kolejne kłamstwa i niemożliwość otrzymania pomocy bez wyznania wszystkich swoich win. To miał być bardzo dobry thriller, ale coś tu mocno poszło nie tak. Czytałam i zupełnie nic nie czułam. Ani odrobiny niepokoju, zaciekawienia, dreszczu przy kolejnych rewelacjach. Mimo że książka napisana świetnym stylem, z dobrze wymyśloną i logiczną fabułą, była ona tak mdła, że trudno było mi doczytać ją do końca. Wielka szkoda, że zabrakło tu budowania napięcia. Przez ten zupełny brak emocji nawet trudno mi nazwać "Dawną znajomą" thrillerem, skoro nie wywarła na mnie żadnego wrażenia. Thrillery to specyficzny gatunek i czasami po prostu coś nie idzie tak jak powinno. Tak było w tym przypadku. Pomimo dobrej fabuły, konsekwentnie poprowadzonej do zaskakującego końca, warstwa emocjonalna nie istnieje zupełnie. A to odbiera radość z czytania thrillera. Niestety, nie polecę.