Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętnik, nieudany strumień świadomości , jakieś mrzonki, opowieści, z trudem pisane baśnie. Nieskładne to wszystko, , niezachwycające, a nawet nieładne. Pomysł na książkę zdawał się dobry, a gdzieś na okładce napisane jest saga , folklor, wiec sadziłam ze będzie ciekawie, a tu na początku jakaś śpiewaczka Lu, która kompletnie nie jest zadowolona z tego ze została matką ( przynajmniej takie wrażenie odniosłam) bo nie wie kto jest ojcem jej córki KARY, jakiś dziwny mąż, który ma specyficzne poczucie humoru - psychopatyczne. Jakaś złamana kariera, przeplatane to wszystko opowieściami babi Ady, które opowiada Lu, bo Ada na początku książki umiera ..... opowieściami i wspomnieniami o pokoleniu i linii kobiet, które traciły coś z urodzeniem córki ......nieeee, Przykro mi nie dałam tej powieści szansy już po 100 stronie zwątpiłam, i w połowie odpuściłam. Może coś tam się zadziało dalej, co warte jest uwagi, ale nie mam ochoty się dowiadywać, po ponad połowie jakiejś mętnej fabuły, w dodatku słabo tkanej. Plus za pomysł, plus za piękną okładkę, plus za próby wplatania opisów najtrudniejszej do uchwycenia dziedziny sztuki, czyli muzyki - tyle. NIE POLECAM