Co napisał(-a) Anton van Wilderode?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Słowa wołają, żeby je zapisać Ludzka kraina

Szukasz cytatów z książek Anton van Wilderode?

Cytaty z książek autora Anton van Wilderode

Anton van Wilderode

Znany jako: Cyriel Paul CoupéZnany jako: Cyriel Paul Coupé

7,5/10

Pisze książki: poezja

Urodzony: 1918 (data przybliżona)Zmarły: 1998 (data przybliżona)

Anton van Wilderode (właśc. Cyriel Paul Coupé, ur. 18 czerwca 1918 w Moerbeke-Waas, zm. 15 czerwca 1998 r. w Sint-Niklaas) - flamandzki pisarz, poeta, tłumacz i scenarzysta; ksiądz katolicki.
Cyriel Paul Coupé urodził się w miejscowości Moerbeke-Waas. Święcenia kapłańskie przyjął 21 maja 1944 r. Ukończył filologię klasyczną na Uniwersytecie Katolickim w Leuven. Od 1946 r. aż do emerytury w 1982 r. pracował jako wykładowca w katolickiej szkole przy Sint-Jozef-Klein-Seminarie w Sint-Niklaas. Jego wychowankami byli m.in. Paul Snoek oraz Tom Lanoye. Zadebiutował w 1939 r. opowiadaniem Dis al, opublikowanym w magazynie Nederland. Pierwszy tom wierszy opublikował w 1943 r. (De moerbeitoppen ruischten). Był współzałożycielem i redaktorem pisma Podium, wydawanego w latach 1943-1944. Jest autorem licznych wierszy okolicznościowych, dotyczących m.in. corocznych pielgrzymek do miejscowości IJzertoren, które sam organizował, pisał również scenariusze telewizyjne. Jego poezję charakteryzuje użycie tradycyjnych form poetyckich oraz jasnego języka przy zachowaniu romantycznej stylistyki. Jest autorem antologii niderlandzkojęzycznej poezji religijnej En het woord was bij God: 500 religieuze gedichten uit de Nederlandse letterkunde (1981) oraz dziewiętnastowiecznej literatury romantycznej Het hart op de tong: romantische verhalen uit de 19de eeuw (1990). Tłumaczył na język niderlandzki dzieła klasyków literatury rzymskiej (Wergiliusza Bukoliki, Georgiki i Eneidę, oraz utwory Horacego). W przekładzie na język polski ukazały się: tom wierszy wybranych Antona van Wilderode pt. Ludzka kraina, przełożony przez Zofię Klimaj-Goczołową i ze wstępem ks. Jana Twardowskiego, Białystok 1996. Dwujęzyczny wybór wierszy "Słowa wołają, żeby je zapisać" w bibliofilskiej edycji w 2013 roku.http://www.antonvanwilderodeinternationaal.be

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2013

Słowa wołają, żeby je zapisać

Anton van Wilderode

8,0 z 2 ocen

3 czytelników 1 opinia

2013

Dodaj na półkę

1996

Ludzka kraina

Anton van Wilderode

7,0 z 1 ocen

1 czytelnik 0 opinii

1996

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Anton van Wilderode A potem A potem przyjdzie śmierć. Oka krótkie mgnienie (spadnie wypity do dna puchar tłukąc się w kawałki) albo długie...

Anton van Wilderode A potem A potem przyjdzie śmierć. Oka krótkie mgnienie (spadnie wypity do dna puchar tłukąc się w kawałki) albo długie z dniem każdym ku śmierci zdążanie (naderwanego kłącza wolne umieranie)? Czy stanie się to w nocy przy nikłym księżyca blasku, co mrok rozjaśni przez małe okienko, a może rankiem, gdy budzi się dzień lub gdy odchodzi i wieczór kładzie swój cień? Może to będzie jesień purpurowa i szara, zima, co odbiera nadzieję i chłodem ogarnia ziemię, lub wspaniały czas wiosny - kwiaty, motyle wszędzie? Gdy w końcu przyjdzie śmierć, gdy moja śmierć nadejdzie. (przekład Zofia Klimaj-Goczołowa).

Anton van Wilderode, Słowa wołają, żeby je zapisać

2 osoby to lubią

Modlitwa Ty znasz już godzinę śmierci mojej, Panie - Lecz pozwól, abym ja nie wiedział, gdzie spotka mnie ona i gdzie mnie zaskoczy, pozwól...
Modlitwa Ty znasz już godzinę śmierci mojej, Panie - Lecz pozwól, abym ja nie wiedział, gdzie spotka mnie ona i gdzie mnie zaskoczy, pozwól mi jeszcze spokojnie oddychać i jeść, pozwól mi jeszcze spać i o dniu zapomnieć, co jutro zwali się na mnie wszystkimi troskami. Wszak woda milczy w podziemnych głębinach między domami, gdy jesień się zbliża, a każda chwila,którą otrzymuję z łaskawej Twej ręki, może mi zagrażać, bo ziarna chorób sieją się na oślep. Jak silne jeszcze moje serce, Panie, na jak długie życie, jak silne jeszcze żyły, w których tętni krew, czy nie postradam zbyt wcześnie rozumu, nim zdążę zapisać swą ostatnią kartę: Ty wiesz to wszystko, Panie, lecz zamilcz, miej wzgląd na mnie. Chodzę czasem wśród ludzi dziwną siłą pchany, podobny do dziecka z sennymi oczami: nie potykam się, nie padam, nie czuję się oszukany, bo wciąż w moim sercu w Ciebiem zasłuchany. Zostań tam, Panie, zostań, póki me nogi posłusznie i cierpliwie odbywają podróż, póki me ręce robią, co powinny, póki się jeszcze śmieję, jem, pozdrawiam ludzi - aż do bram raju. (przełożyła Zofia Klimaj-Goczołowa).
Anton van Wilderode , Słowa wołają, żeby je zapisać
2 osoby to lubią
Gdy patrzę na morze Morze jak obrus z połyskliwej tafty rozpostarty na Bożym ołtarzu, z pereł wspaniałych pyszni się haftami, czasem się bu...
Gdy patrzę na morze Morze jak obrus z połyskliwej tafty rozpostarty na Bożym ołtarzu, z pereł wspaniałych pyszni się haftami, czasem się burzy w swych głębinach, wznosząc potężne dzikie grzywy fali. Coś ciągnie na brzeg spienione bałwany, a on pod ciężarem ich sklepień znika pogrzebany.
Anton van Wilderode , Ludzka kraina
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Słowa wołają, żeby je zapisać Anton van Wilderode

Kabejot

ocenił(a) na 76 lata temu

Poezja refleksyjna, impresjonistyczna i filozoficzna. Autor określany jest jako przedstawiciel poezji mistycznej i transcendentalnej. Znakomite i zaskakujące jest opracowanie plastyczne tego niewielkiego zbioru. Książka nie była w szerokiej dystrybucji, ale przykłady rozwiązań graficznych i tekstów można obejrzeć tu: http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=3 http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=8#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=9#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=7#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=10#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=11#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=12#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=13#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=14#here http://toptank.art.pl/prace.php?l=0&p=2&id=15#here Poezja Wilderode drukowana była w czasopismach w Polsce w przekładach Zofii Klimaj-Goczoł i Andrzeja Dąbrówki. W roku 1996 w przekładzie na język polski ukazał się wybór wierszy z wielu tomików Antona van Wilderode dokonany wspólnie z poetą, przełożony i opatrzony posłowiem przez prof.Zofię Klimaj-Goczołową i ze wstępem ks. Jana Twardowskiego ( "Ludzka kraina", Łuk, Białystok 1996). Na premierze książki w warszawskim Klubie Księgarza obecny był autor we własnej osobie, tłumaczka prof. Zofia Klimaj-Goczołowa, ks.Jan Twardowski oraz założycielka Międzynarodowego Stowarzyszenia Antona van Wilderode - Beatrijs van Craenenbroeck, znana poetka flamandzka, tłumaczka, animatorka wydarzeń literackich, obecna Sekretarz Generalna Międzynarodowego Stowarzyszenia Antona van Wilderode. Stowarzyszenie popularyzuje na świecie twórczość Wilderode, ma swój kwartalnik i wydaje w różnych krajach książki, broszury i foldery z przekładami utworów Wilderode na wiele języków.

Przeczytaj